ژاپن گنجایش این همه توریست را ندارد

ژاپن گنجایش این همه توریست را ندارد

(اوموتناشی) این واژه ژاپنی شما را به یاد چه چیزی می اندازد؟ اوموتناشی ریشه در یکی از سنت های کهن مردم ژاپن دارد که همواره به مهمان نوازی مشهورند. طبق این اصل آنها باید از مهمانهای خود با خونگرمی و صمیمیت تمام پذیرایی کنند و اگر غیر از این باشد از طرف همنوعان خود مورد سرزنش قرار میگیرند.
اما جالب اینجاست که همین اصل اوموتناشی کار را به جایی رسانده که مردم سرزمین آفتاب تابان هم مانند مردمان شمالی کشور خودمان با وجود مهربانی و خونگرمی ذاتی شان، دیگر از دست مهمانان خارجی عاصی شده اند. 

در شهرهای شلوغ و توریستی ژاپن مانند کیوتو و کاماکورا دیگر مردم به قدری از دست مهمانان عصبانی هستند که به مسئولین دولتی هشدار داده اند که باید کاری صورت گیرد. کمپین هایی در این مورد شکل گرفته و از مردمی که ژاپن را دوست دارند و بعنوان توریست به آنجا میروند خواسته شده که به جای رفتن به جای بسیار شلوغ و در معرض آسیبی همچون جاده طلایی (که از اوساکا و کیوتو و توکیو عبور میکند) به سایر نقاط دیدنی این کشور هم سری بزنند. تلاش بر این است که تا آنجا که امکانش هست از تراکم در جاده طلایی کاسته شده و بین تمام شهرهای این کشور آسیای شرقی تعادل مناسبی برقرار شود.
در همین امسال یعنی 2018 میلادی طبق آمارها، حدود 20 میلیون توریست به ژاپن رفته اند و پیش بینی مسئولین نیز میگوید که تا پایان سال، این آمار از مرز سی میلیون نفر عبور خواهد کرد. مردمان بسیاری همه ساله به سرزمین آفتاب تابان میروند تا از خورشید داغی که بر این خاک می تابد لذت ببرند، روزها آسمان خراش ها را بنگرند و شب ها در میان تابلوهای نئون پرسه بزنند. اما این شلوغی و بعضا بدرفتاری مردمان توریست هم از حد گذشته است. 

کمپین هایی که به راه افتاده خیلی نتوانسته موثر باشد و لازم شده تا دولت بصورت جدی وارد کار شود و مستقیما از توریست ها بخواهد که در یک یا دو شهر جمع نشده و مناطق دیگر این کشور را هم بگردند. لازم به ذکر است بدترین آمار ژاپن در جذب توریست مربوط به سال 2011 است که با یک تسونامی مهیب خسارات زیادی به ژاپن وارد شد و حجم بازدید توریست ها از این کشور را به حدود هفت میلیون نفر در یک سال رساند.
اتوبوسی نیست که در شهر کیوتو یک صندلی جای خالی داشته باشد. سرها از پنجره بیرون آمده و از تماشای برج ها و آسمان خراش ها سرگیجه گرفته اند. این ها همه مردمان خارجی هستند که با کلی ذوق و شوق به ژاپن رفته و روزانه مقدار زیادی پول را به جیب هتل ها و مهمانسراها میریزند. اما واقعیت همه این نیست و مردمان محلی حسابی از این حجم شلوغی آسیب میبینند و از خدا میخواهند که از زیبایی های شهرشان کم کرده و به آرامش و آسایش آنها بیفزاید. 

اکثر مسافرینی هم که وارد خاک سامورایی ها میشوند خیلی با عرف و فرهنگ این کشور آشنا نیستند. بعضا به فرهنگ مردم بی احترامی میکنند و یا با ناآگاهی خودشان به زیبایی های شهرها آسیب میزنند. مثلا مردمان ژاپن به تفکیک زباله ها بسیار حساس هستند اما دیده شده که بسیاری از توریست ها کوچک ترین حساسیتی نسبت به این مورد نداشته اند. این اتفاقات بسیاری از مواقع کام چشم بادامی ها را تلخ میکند.
در همین مورد دولت تلاش بسیاری انجام داده است تا با فرهنگ سازی و آگاه کردن مسافران آنها را به احترام گذاشتن به مسائل فرهنگی و قوانین شهری تشویق کند. با تبلیغاتی که در بروشورها، مجلات، تلویزیون های شهری و غیره انجام شده دولت گام هایی برداشته است اما واقعیت این است که مردم ژاپن هنوز آنقدری که باید راضی نیستند و حتی ممکن است در آِینده دست به اعتصابات ریز و درشتی هم بزنند. 

توریست ها تشویق میشوند که گاهی به جای بازدید از مناطق شهری از نواحی بیرون شهری هم دیدن کنند تا هم از حجم شلوغی شهرها کاسته شود و از به پخش شدن جمعیت گردشگران در تمام خاک ژاپن کمک شود. تراکم جمعیت در شهری مانند کیوتو حسابی میتواند از نظر اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به این شهر آسیب بزند.
آکاهوشی، یکی از مدیران صنعت توریسم در ژاپن ادعا میکند که مردم ژاپن بسیار به پذیرایی کردن از مهمانان خارجی و آشنا کردن آنها با فرهنگ بومی خودشان علاقمند هستند. اما ما باید با مهمانان خارجی در صلح و همزیستی مناسبی به سر بریم و اعتقاد داریم که این عمل جز با فرهنگ سازی و گفت و گو و تعامل قابل اجرا نیست.