پسران را در ماه های اول تولد ختنه کنید

پسران را در ماه های اول تولد ختنه کنید

تاریخ ختنه کردن بسیار طولانی است. گویا اولین قومی که دست به این کار می زدند بابلی ها بودند که خاندان حضرت ابراهیم (ع) هم در آن جا می زیستند و از این طریق ختنه کردن به پسران ایشان و نهایتا به نوه ی ایشان حضرت یعقوب (ع) و بنی اسرائیل می رسد. به صورت موازی یا با کمی تاخر این اقدام در مصر باستان هم رواج داشته است. اما به درستی مشخص نیست اولین بار چه کسانی و با چه هدفی این عمل را انجام می دادند. مسیحیت جزو معدود دین هایی است که به این عمل تاکید نکرده است و علتش بیشتر برای سادگی گرایش به مسیحیت بوده. چرا که این عمل برای افراد بزرگسال دردناک است و حذف آن از شروط مسیحی شدن نوعی سهولت را ایجاد می کرده است.

امروزه ختنه کردن نه از ارکان ادیان که مسئله ای علمی است. انجمن جراحان آمریکا این عمل را پیشنهاد کرده و در لیست بلند بالایی فواید آن را برشمرده است. از آن جمله می توان به کاهش عفونت ادراری، عدم عفونت سر آلت تناسلی، کاهش احتمال ابتلا به سرطان پروستات و حتی کاهش احتمال ابتلای شریک جنسی به سرطان دهانه ی رحم یا سرویکس اشاره کرد.

نکته ی قابل تامل این است که بهتر است عمل ختنه در ماه های اول پس از تولد نوزاد صورت بگیرد. به علت بسته بودن ناحیه ی تناسلی توسط پوشک بچه و قابلیت جمع شدن ادرار زیر پوست اضافه ی آلت تناسلی، نوزاد مستعد ابتلا به انواع عفونت است. همچنین انجام این عمل در ماه های اول تاثیر مخرب روانی بسیار کمتری دارد. عقایدی چون مفید بودن عمل ختنه کردن در پنج سالگی به بعد مطلقا حقیقت ندارد و تنها یک شایعه ی فراگیر است.

باید توجه کرد این عمل که نوعی جراحی سرپایی محسوب می شود در مراکز بهداشتی و با رعایت نکات پزشکی انجام شود. عفونت بعد از ختنه در کودکانی که در مکان های سنتی و توسط افراد آموزش ندیده ختنه می شوند شایع است. همچنین بدشکلی آلت تناسلی از دیگر اتفاقات نسبتا شایع در چنین افرادی است.
در پایان باید توجه کرد عمل ختنه مخصوص پسران است و توصیه های ختنه ی دختران به هیچ وجه صحیح نبوده و تنها موجب آسیب دیدن و از بین رفتن احساس جنسی دختران می شود و باید از آن جلوگیری نمود.