همه چیز در مورد بیماری پارکینسون (1)

همه چیز در مورد بیماری پارکینسون (1)

این بیماری اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون توصیف شد و  نام گذاری این بیماری به این علت بوده است.. این بیماری لرزش در وضعیت استراحت که شیوع آن بیشتر در سنین کهنسالی است اما در جوانان هم  گهگاهی دیده می‌شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان نیست ولی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی تفاوت نمی‌کند این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های که ماده‌ای به نام دوپامین ترشح می کنند ایجاد می شود. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در عقده قاعده ای مغز موجب علائم ترمور و کندی عضلات و حرکات می شود.

علائم و نشانه های بیماری پارکینسون

نشانه های اولیه بیماری خفیف  و معمولاً در مرور زمان شدید تر می شود درحالی که کمتر به آن توجه می شود حتی بعد از اینکه بدن گرفتار شد علائم اغلب از یک طرف بدن شروع می شوند و بعد از مدتی کل بدن را درگیر می کند و یا در همان سمت بیشتر باقی می ماند.

شامل لرزش و یا تکان دادن که معمولا در دست و سپس در انگشتان آغاز می شود. بیمار اغلب ممکن است متوجه جلو و عقب رفتن و عدم تعادل شود و یا مالش انگشت شصت و سبابه روی هم یکی از مشخصه های پارکینسون لرزش دست است، وقتی که دست آرام و در حال استراحت  می باشد و این شبیه به زمانی است که فرد دچار استرس است. با گذشت زمان بیماری کاهش حرکات  را در پی دارد و توانایی حرکت دادن دست  از بین می رود. به مرور هنگامی راه  رفتن گام ها کوتاه تر و ممکن است پیدا کردن و گرفتن یک صندلی هم حتی برای فرد مشکل شود و پای بیمار شبیه عصای سفت وخشک می شود به حالتی که حتی پاها روی زمین کشیده می شود و قدم برداشتن مشکل و ماهیچه های بیمار سفت می شود. به مرور بدن به حالت خمیده و قوز کرده در می آید و توانایی انجام حرکات ناخود آگاه به دلیل سفتی عضلات مانند پلک زدن و خندیدن کاهش می یابد. نوشتن برای فرد دشوار می شود. حرکت دستها موقع راه رفتن کم می شود و مشکلات گفتاری هم به مرور زمان ایجاد می شود و سریع و با تردید صحبت می کنند. صورت فرد هم حالت ماسکه پیدا می کند.

عوارض بیماری پارکینسون

مشکلات شناختی مثل مشکلات فکرکردن در مراحل بعدی و دیر رس بیماری بروز می کند و مشکلات شناختی در درمان با دارو پاسخگو نیست؛ بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری افسردگی پیدا می کنند که قابل درمان هست ولی ممکن است تغییرات عاطفی مانند افسردگی هم بروز کند. مشکلات خواب مانند بیدار شدن از خواب در طول شب و از خواب پریدن و خواب آشفته و یا بیدار شدن در اوایل شب و کم خوابی که باعث می شود فرد بیمار در طول روز بطور ناگهانی به خواب رود. فرد تحت درمان ممکن است مشکلات خواب در او ایجاد شود. همچنین بتدریج با پیشرفت بیماری ممکن است مشکلات گوارشی مثل حالت تهوع و مشکلات مثانه پیدا شود مشکل در کنترل ادرار و یا مشکل در ادرار کردن  هم ممکن است بروز کند. در بسیاری موارد افراد بیمار مشکل یبوست و دفع سخت دارند. در بعضی موارد کاهش میل جنسی بروز می کند.

درمان بیماری پارکینسون

این بیماری را نمی توان تنها با دارو درمان کرد اما داروها با افزایش دوپامین مغز در کنترل علائم آن می توانند موثر باشند گاهی تغییر در شیوه زندگی، ورزش هوازی در کمک به بیماری موثر خواهد بود داروها می توانند مشکلات حرکتی و لرزشی را در بدن مدیریت کنند. درمان های فیزیکی برای کمک در تعادل بسیار موثر است هر چند به مرور نقش داروها در کنترل علائم کمتر می شود ولی با شروع دارو بهبود قابل توجه در علائم بیماری پیدا می شود.

آگونیست های دوپامین در مغز بر خلاف لوودوپا به دوپامین تغییر پیدا نمی کند. آگونیست دوپامین تزریقی  ممکن است در مراحل اولیه و خفیف بیماری از این دارو به تنهایی استفاده شود ولی ممکن است به همراه لوودوپا در مراحل بعدی بیماری برای کمک به کنترل علائم دیسکنزی استفاده شود و عوارض جانبی مانند توهم، تورم مچ پا و خال های ارغوانی روی پوست ممکن است پیدا شود.

جراحی در تحریکات عمیقی مغزی بکار می رود جراحان الکترودها را در بخش خاصی از مغز می گذارند و آنها را به ژنراتوری  که روی سینه کاشته شده ارتباط می دهند. که پالس الکتریکی را به مغز می فرستد و می تواند در بهبودی بسیاری از علائم بیماری پارکینسون هم کمک کند جراحی هم ممکن است خطراتی مانند عفونت، یا خونریزی مغزی را به همراه داشته باشد.تغییر شیوه زندگی و درمان های خانگی و همچنین کمکهای عاطفی به بیمارمیتواند در دمان و کمک به بیمار موثر باشد.

بیماری پارکینسون احساس تعادل را برهم می زند. سعی کنید با مراقبت از فرد او را یاری دهید و خیلی سریع حرکت نکنید موقع راه رفتن جلوی پای او را نگاه کنید و به او بگویید که به سمت پایین نگاه نکند وقتی متوجه شدید پا بر روی زمین کشیده می شود توقف کنید  و وضعیت را بررسی کنید بهتر است بیماران به طور مستقیم بایستند و در مراحل پیشرفته بیماری ممکن است با کوچکترین هل دادن به زمین بیفتند از راه رفتن به عقب قطعا اجتناب کنید و مرکز سقل  را  روی پاها نگه دارید در حال راه رفتن سعی کنید چیزی را حمل نکنید. فعالیت روزمره زندگی ممکن است برای فرد مشکل ایجاد کند و می تواند مشکل شود که در این رابطه باید با پزشک کار درمانی مشورت کنید . برخی تحقیقات نشان داده  کوانزیم Q 10 که یک ترکیب محلول در چربی هم  است ممکن است در مراحل اولیه بیماری بسیار در مسیر درمان مفید باشد که می توان آن را از داروخانه ها تهیه کرد ولی همراه داروی دیگر نباید ان را مصرف کنید. ماساژ درمانی تنش عضلات را به خوبی کاهش می دهد و آرامش ایجاد می کند. طب سوزنی در طی یک جلسه شاید درد بیمار را کاهش دهد تای چی یک ورزش باستانی  است که ممکن است به بهبود انعطاف پذیری عضلات واستخوان ها کمک کند، تعادل و قدرت عضلانی را بهتر کند. حرکات کششی یوگا انعطاف پذیری و تعادل را افزایش خواهد داد. مدیتیشن و تمرکز ذهن مثل یوگا ممکن است در کاهش استرس و درد هم موثر باشد.

از آنجایی که زندگی با هر بیماری می تواند مشکل ساز باشد و احساس افسردگی و در بعضی اوقات دلسردی در بیماری  مزمن دیده شود، در بیماری پارکینسون داشتن احساس اضطراب و افسردگی به دلیل تغییرات شیمیایی در مغز و سیستم عصبی مرکزی طبیعی است که به تدریج باعث مشکل در راه رفتن، صحبت کردن و... می شود.