نقد فیلم ارتقا یا Upgrade

نقد فیلم ارتقا یا Upgrade

کارگردان: لیت وانل

بازیگران: لوگان مارسل گرین، ریچارد آناستازیوس، روسکو کمپل

وقتی ژول ورن کتب تخیلی خود را می نوشت به آن ها تنها به عنوان کتاب های تخیلی نگاه می شد که چندان هم جدی نبودند. سفر به فضا، دور زمین در هشتاد روز، سفر به اعماق زمین و... اما پیشرفت تکنولوژی تفکرات ژول ورن را به شوخی هایی برای خود تبدیل کرد و از این رهگذر به این نتیجه رسید که تقریبا هیچ تخیلی نشدنی نیست. حضور ربات ها در فیلم های تخیلی قرن بیستم هم نوعی تخیل بود اما نگاه به این فیلم ها بسیار جدی تر از کتب ژول ورن بودند. این بار تخیل ها به منابع الهام بشر تبدیل شدند. منابع الهامی که چند دهه بعد به واقعیت پیوستند و ربات هایی به مراتب کارآمدتر از تخیل فیلم سازان قرن بیستم پا به عرصه ی وجود نهادند.

اما در قرن بیست و یک تخیلات جنبه ی دیگری هم به خود گرفت. آیا تکنولوژی می تواند بر ضد بشر قیام کند؟ نه تا زمانی که تحت کنترل بشر باشد و تنها اعمالی را انجام دهد که از او می خواهند. اما سال گذشته اتفاقی در شرکت فیس بوک همه را شوکه کرد. دو ربات این شرکت شروع به حرف زدن با یکدیگر کردند، به زبانی ناشناخته، بدون این که از آن ها خوسته باشند یا حتی برای چنین کاری برنامه ریزی شده باشند. اما این ربات ها توانستند تجربه کسب کرده و کاری جدید انجام دهند. مدیران فیس بوک که از این اتفاق ترسیدند دست به پاک کردن این دو ربات زدند. چرا که فکر می کردند ممکن است این دو ربات، آینده ی شرکت را تهدید کنند.

فیلم ارتقا یا آپگرید هم الهامی از جریانی مشابه است. حضور قدرتمند ربات در زندگی انسان که توانایی کنترل جنبه های مختلف بشر و حتی گول زدن او را دارد. شرکت های سازنده ی ربات توسط خود ربات ها تسخیر می شوند و انسان ها رای سختی برای مبارزه با موجوداتی قوی تر از خود دارند. داستان فیلم ارتقا نوع مدرنی از تقابل سنت و مدرنیته است. دیگر جای دعوا بین سکولاریسم دین نیست، بلکه وارد مرحله ای جدید می شویم، تقابل هوش طبیعی انسان و هوش ساخته شده توسط انسان.