سریال شیاطین داوینچی و پیشرفت علم انتقال خون

سریال شیاطین داوینچی و پیشرفت علم انتقال خون

اطلاعات فیلم:

نام سریال: شیاطین داوینچی (Da Vinci's Demons)

تهیه کننده و کارگردان: دیوید اس گویر

بازیگران: تام رایلی، لارا هادوک، بلیک ریتسون، الیوت کووار، لارا پالور، هرا هیلمار

شیاطین داوینچی سریالی تاریخی-تخیلی است که از سال 2013 ساخت آن شروع شد و پس از 3 فصل و در 28 قسمت در سال 2015 به پایان رسید. اگرچه این سریال با محوری لئوناردو داوینچی ساخته شده است و عمده ی داستان ها پیرامون دست یافت های این داشمند، هنرمند و مخترع بزرگ تاریخ است، اما برای جذابیت فیلم گاهی ایده ها را دست یافت ها تبدیل کرده است و تقریبا تمام چیزی که در دوران رنسانس در اروپا رخ داد را به ایتالیا آورده و در داوینچی و اطرافیان او خلاصه کرده است. با مشاهده ی این سریال بیش از این که داوینچی را بشناسید، رنسانس در اروپا را خواهید شناخت.

فلورانس و لورنزو دی مدیچی با کمک داوینچی نجاتی موقت پیدا می کند. اما از لورنزو خون زیادی رفته است و داوینچی باید برای نجات فلورانس او را نجات دهد. او به کتب طب شرقی رجوع می کند و به خاطر می آورد که آن ها پیشتر بیان کرده اند درون رگ های انسان خون وجود دارد. تا پیش از آن طبق بررسی های یونانیان تصور بر این بود که درون رگ های انسان هوا وجود دارد و رگ ها توسط شش ها پر می شوند و خون تنها مثل مایع در میان بافت ها جریان دارد. اما این عقیده با پژوهش های مسلمانان و به خصوص ابن سینا باطل شد. داوینچی از شرح کتاب قانون ابن سینا بهره می برد و به وسیله ی دو پر تو خالی و روده ی گوسفند، سیاه رگ بازوی خود را به سیاه رگ بازوی لورنزو متصل می کند تا از خون بدنش به لورنزو داده و او را نجات بدهد. البته برخلاف داوینچی، لورنزو علاقه ای ندارد که داوینچی زنده بماند، چون متوجه شده که داوینچی با لوکریشیا دوناتی که جاسوس رم هم هست رابطه داشته و به او خیانت کرده است. البته رم هم در عین حال شرایط خوبی ندارد، کنت ریاریو به عنوان فرمانده ی نظامی و بازوی قدرت پاپ سیکستوس آن ها را رها کرده تا به دنبال کتاب برگ ها برود.

انتقال خون یکی از اتفاقات دنیای جدید است که بدون پیشرفت های ملکولی ممکن نبود. اما تصور عملی بودن چنین کاری به انسان های شجاعی نیاز داشت که البته این شجاعت آن ها موجب شد افرادی یا خودشان کشته شوند. اما به هر صورت ایده ی چنین کاری به رنسانس بر می گردد که برخی پزشکان برای معالجه ی کسانی که خون زیادی از دست داده بودند چنین کردند و البته موجب تلفات شدند. آن ها هم از اصول ضد عفونی اطلاع نداشتند و هم از گروه های خونی. نکته ی جالب در نقش داوینچی در انتقال خون این است که بدون اطلس های دقیق او از آناتومی بدن و تشریح های زیادی که انجام داد، چنین پیشرفتی ممکن نبود.