کوتاهی در تربیت و ادب کردن فرزند

کوتاهی در تربیت و ادب کردن فرزند

چد بار از تک فرزند خود خواسته اید که میز غذا را جمع کند، در حالی که روی مبل لم داده یا روی زمین دراز کشیده و کارتون تماشا می کند؟ ممکن است به این نتیجه برسید که به جای این همه دعوا و خواهش کردن، اگر خودتان سفره را جمع کنید، دردسرش کمتر است! با تک فرزند همان طور برخورد کنید که انگار با چهار فرزند سر و کار دارید. اگر بچه های متعددی داشته باشید و بساط شام شلوغ و به هم ریخته باشد، احتمالا از این مساله به راحتی نمی گذرید. به خانه خود به عنوان کشوری بنگرید که بدون قانون اداره نخواهد شد. هرج و مرج و بی نظمی موجب سر در گمی و اضطراب می شود، نه آزادی و خلاقیت. برخی از تک فرزند ها فوق العاده پرحرف و سخنرانان ماهری هستند، زیرا وقت زیادی را با والدین خود می گذارند، بنابراین ممکن است بالغ تر از آن چه هستند، نشان دهند. فقط به خاطر داشته باشید زمانی که تک فرزند سعی می کند شما را تحریک کند تا به هدف خویش برسد، به شدت رفتار و سخنان بالغین را تقلید می کند، اما باید به این مساله دقت داشته باشید که حتی اگر مثل خود شما جلوه کند، مثل شما نیست.

بنابراین اجازه ندهید که تک فرزند شما را تحت اختیار خود گیرد. والدینی که قواعد خیلی خشک و غیر منطقی دارند، با احتمال بیشتری طغیانگری را در فرزند خود خواهد یافت. آن ها بر این باورند که اگر بچه خود را محصور و موانع کافی برایش مشخص کنند از تمام خطرات ایمن خواهد ماند. این کار ممکن است مدتی موثر باشد، اما زمانی که روحیه نوجوانی وجود او را پر کند، آن زمان می خواهد به هر قیمتی شده از چارچوب هایی که برای او ایجاد شده است، فرار کند. شیوه پدر یا مادری را اتخاذ کنید که روی سه عنصر محبت، درک کردن و ارتباط دوستانه و صمیمی تاکید می ورزد. وقتی قاعده و مقرراتی را وضع می کنید، تک فرزند شما ممکن است اخم کند، اما اگر  بفهمد که این کار در کل منصفانه و به نفع اوست، شما را باز هم دوست خواهد داشت.