جاذبه های گردشگری استرالیا

همه چیز در مورد کوه وینگن در استرالیا، معروف به کوه سوزان

آیا تا به حال چیزی در مورد کوه سوزان شنیده اید؟ کوه وینگن در کشور استرالیا یک کوه اسرار آمیز است که به مدت 6000 سال در حال سوختن است. اگر از فاصله ای دور به این کوه نگاه کنید، همیشه ابری از دود را در اطراف آن خواهید دید و هرچه به آن نزدیک تر شوید، دود و شعله های آتش بیتری را مشاهده خواهید کرد. حال اگر مایل هستید که از راز این کوه معروف سر در بیاورید ما به شما توصیه می کنیم که این متن را حتما بخوانید.

کوه آتشفشانی وینگن یک پدیده نادر عملی است، این کوه یک معدن زغال سنگ در عمق 30 متری زمین دارد، که حداقل به مدت 5500 سال است که در حال سوختن است، برخی از زمین شناسان قدمت آن را بیش از 15،000 سال نیز تخمین می زنند. دیدن این کوه برای شما تجربه یک راه پیمایی خوشایند و پر انرژی 4 کیلومتری خواهد بود که از طریق مسیر بوشهلند طی می شود و هرچه به قله آن نزدیک تر شوید، فضا مملو از دود بیشتری می شود. همچینین فرصتی برای دیدن تپه های لبه شمالی منطقه ولسوالی هانتر را به دست خواهید آورد.

محل قرار گیری

این کوه آتشفشانی در بزرگراه نیو انگلند واقع در 298 کیلومتری شمال سیدنی و 25 کیلومتری شمال اسکون قرار دارد. ساکنین این منطقه را مردم ونوارا تشکیل می دهند و گفته می شود که "وینگن" به معنای "آتش" در زبان محلی آنها است.
این کوه به وضوح از سمت شرقی بزرگراه نیو انگلند واقع در 25 کیلومتری شمال اسکون قابل مشاهده است. در همان مکان نیز یک محل پارک برای ماشین ها در نظر گرفته شده است و تا رسیدن به کوه، به طور رفت و برگشت باید چیزی در حدود 4 کیلومتر پیاده روی کنید. نام کوه یک توصیف دقیق از وضعیت آن است و همیشه مملو از دود است و این دود دائمی از سوختن سولفور حاصل می شود که ناشی از فرسایش و سوختن زمین است.

برخی می گویند که این کوه چنان حرارت و گرمایی دارد که به راحتی می توان از گرمای آن حتی در ماه های زمستان، برای پخت و پز و برای ساخت ابزار استفاده کرد.
به طور قطعی پذیرفته شده است که اولین بار که این ویژگی کوه کشف شد در سال 1828 و توسط یک اروپایی که روی ماشین های کشاورزی مزرعه در ایستگاه کرسفیلد در حدود 9 کیلومتری جنوب کار میکرد، بود. او فکر کرد که یک آتش سوزی در روی کوه اتفاق افتاده است، اما زمانی که به آنجا رفت و کاوش کرد، چیزی که مشاهده کرد بر خلاف آنچه بود که انتظار داشت. او اعلام کرد که در این کوه یک آتشفشان فعال وجود دارد و از مارس 1828 روزنامه ها و خبرنگاران برای کشف این پدیده فرستاده شدند. این داستان در روزنامه های سیدنی در مارس 1828 منتشر به طور وسیعی منتشر شد.

تا اینکه در سال 1829 زمین شناسان دریافتند که در اعماق این کوه زغال سنگ در حال سوخته شدن است.
سپس معلوم شد که این فرایند سوخته شدن، به دلیل آنکه 30 متر از سطح زمین فاصله داشت و اکسیژن آن بسیار محدود بود، بیش از یک متر در سال نیست. جهت حرکت این سوزانده شدن نیز به سمت جنوب است و مشخص شد که از زمان شروع آن حدود 6 کیلومتر حرکت کرده است. بر این اساس برآورد شد که زغال سنگ این کوه برای حدود 5500 سال در حال سوزانده شدن بوده است. بعضی از منابع ادعا می کنند که حتی 15000 سال قدمت دارند و برخی ادعا می کنند که حتی قدیمی تر است. در حال حاضر اثبات شده است که از سال 1828 تا کنون، محل اصلی این پدیده تقریبا 190 متر تغییر کرده است. اعتقاد بر این است که سوختن زغال سنگ ابتدا در سطح کوه بوده است و نیز بیان شده است که گوگرد قادر به احتراق خود به خودی است و همین عامل ممکن است این پدیده نادر را آغاز کرده باشد.

پیاده روی به سمت کوه سوزان

پس از پارک ماشین با عبور از پل کوچک چوبی، از روی تالابی که تا سر تپه ادامه دارد، عبور خواهید کرد. خاک این منطقه از ماسه سنگ و کنگلومرا تشکیل شده است، که نشان دهنده این واقعیت است که این منطقه زمانی زیر آب بوده و رودخانه های بزرگی از شمال شرقی به سمت دلتا ساحلی روی این ناحیه جریان داشته اند. در نتیجه تعداد زیادی از فسیل ها به ویژه روی تخته سنگها در امتداد راه جاده قرار دارد.
 هنگامی که شما به بالای تپه برسید و از فلات چمن زار عبور کنید، زمین گرم و سوزان را می بینید که به علت سوختن زغال سنگ، سوزانده شده است. ترک ها و دریچه های موجود اجازه می دهند که دود خارج شود و با برخورد و جذب اکسیژن، آتش بگیرد. در این ناحیه درختان جوانتر هستند که نشان دهنده این واقعیت است که پوشش گیاهی قدیمی به دلیل گرمای شدید نابود شده است.

در این مسیر پس از عبور از کوه،  به سنگ های زیبایی به شکل آجر پخته شده برخورد خواهید کرد. این منطقه به نام "آجرپیتس" شناخته می شود. و احتمالا ساکنان بومی از این سنگ های سخت برای ساخت سلاح های خود استفاده می کنند. رنگ خاکستری- قهوه ای این سنگ ها نشان دهنده بازالت تولید شده توسط گدازه آتشفشانی است.
در پایان مسیر زمین بی ثمر و فاقد پوشش گیاهی می شود و به دلیل گرما، گیاهان کمی وجود دارند. هنگامی که مسیر به منطقه خروجی می رسد، بازدید کنندگان یک بخش بدون گیاه و پوشیده شده با سنگ پخته و آهک سفید را مشاهده می کنند و و دودی که هوا را احاطه کرده است. در هوا بوی سولفور متصاعد است و بسیار گرم است که به دلیل دمای سطحی اطراف دریچه های خروجی این کوه حدود 350 درجه سانتیگراد است و به نظر میرسد دما در 30 متری زمین حدود 1700 درجه سانتیگراد باشد.

پوشش سفید این منطقه خاکستر نیست، بلکه آهن، آلوم و گوگرد است که از طریق تراکم گازهای بسیار اسیدی ایجاد شده است. و برای 50 سال توسط شرکت Winjennia استخراج می شد. آنها از دود این گازها استفاده می کردند تا آلوم دریافت کنند که در ساخت پماد مورد استفاده قرار می گرفت زیرا دارای ویژگی های درمانی است. دسته عقاب ها نیز گاهی اوقات از جریان های حرارتی این کوه برای ارتفاع گرفتن استفاده می کنند.