زالو درمانی چیست؟

زالو درمانی چیست؟

زالو درمانی نوعی درمان سنتی است که در ان از زالو برای درمان بیماری ها استفاده می شود. از این روش درمان برای خون رسانی به قسمت هایی از بدن که عروق و رگ های آسیب دیده و یا مسدود شده دارند، استفاده می شود.

در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری ها از زالو استفاده شده است، اما هر زالویی هم برای درمان مناسب نیست و به گفته ابوعلی سینا زالوهایی که کرک ریز و نرم دارند و لاجوری رنگ هستند برای درمان مناسب نیستند چرا که موجب بیماری غشی، خونریزی و تب و سستی می شوند. همچنین از زالوهایی که در آب گل آلود و آب های آلوده رشد کرده اند نیز باید پرهیز کرد.

زالودرمانی اصولی دارد و برای درمان موثر رعایت این نکات ضروری است. حتما قبل از انداختن زالو به بدن بیمار بایستی آن را به صورت وارونه نگه داشت تا محتویات داخل شکمش تخلیه شود و پس از آن مواد چسبنده بدن او را با مواد مخصوص این کار پاک کرد و در ادامه آن را به بدن بیمار انداخت.

ابوعلی سینا معتقد بوده است که زالو درمانی بسیار بیشتر از حجامت قادر است خون آلوده و فاقد اکسیژن را از بدن خارج کند چرا که زالودرمانی در یک زمان دو عمل را انجام می دهد، یکی تصفیه خون و دیگری رقیق کردن خون. در زالودرمانی زالو قادر است به هر قسمت بدن بیمار بچسبد و با گزیدن محل موجب خارج شدن خون آلوده شده و درمان انجام می پذیرد.

چگونگی عملکرد زالو

زمانی که زالو به نقطه ای از بدن می چسبد شروع به ترشح بزاق مخصوص به خود می کند. این بزاق حاوی صد ماده حیاتی است که برای درمان بسیاری از بیماری ها مفید می باشد و عمده خواص درمانی زالو در همین بزاق نهفته است.  یکی از ترکیبات مهم موجود در بزاق زالو با عنوان هیرودین شناخته می شود که این ماده از چسبندگی پلاکت های خون و انسداد عروق خونی جلوگیری کرده و همچنین ضد انعقاد خون است.

این ماده موجب گشادی عروق شده و جریان خون را افزایش می دهد. علاوه بر این، هیرودین خاصیت بی حس کنندگی نیز دارد و به همین جهت پس از چسبیدن زالو به محل مورد نظر، آن ناحیه بی حس شده و سوزش ناشی از نیش زالو به قطع می شود و بیمار تا پایان مراحل درمان به راحتی می تواند وجود زالو بر روی بدن خود را تحمل کند.

از دیگر خواص مهم هیرودین خاصیت ضد انعقادی آن می باشد به طوری که میزان بسیار کمی از بزاق زالو توانایی حفظ حالت طبیعی خون را برای چند ساعت دارد و از انعقاد آن جلوگیری می کند. هیرودین موجود در بزاق زالو با تاثیرگذاری بر روی فاکتور هاگمن خون مانع از ایجاد رشته های خونی و تجمع پلاکت ها شده و به این صورت از انعقاد خون جلوگیری می کند.

از دیگر مواد موثر موجود در بزاق زالو می توان به آپیراز اشاره کرد که دارای خاصیت روان سازی خون و ضد تجمع پلاکت ها می باشد. دستابیلاز آنزیم دیگری است که آن نیز دارای خاصیت ضد تجمع پلاکت ها و ضد لخته شدن خون است. 

در بزاق زالو ماده ای به نام هیالورونیداز موجود است، این ماده موجب پخش شدن بزاق زالو در بافت های دیگر بدن شده و به این صورت اثرات درمانی زالو به همه جای بدن می رسد. یکی دیگر از مواد مهم موجود در بزاق زالو منوکسید نیتروژن سنتتاز نام دارد که موجب ترمیم اعصاب آسیب دیده می شود.