بهداشت اماکن ورزشی

بهداشت اماکن ورزشی

به مجموعه ای از موقعیت های کمی و کیفی که نسبت داده می شود را بهداشت اماکن ورزشی می گویند. زمانی که در آن شرایط قرار بگیرند نیازمندی های اساسی جسمی و روحی استفاده کنندگان از آن مکان ورزشی تامین شده و از بروز بیماری های واگیر دار جلوگیری می کند.

با این شرایط بهداشت مکان های ورزشی بر این اصول استوار است که 4 مورد می باشد:

1- تامین نیازمندی های روحی فرد، استفاده کردن از رنگ ها برای تزئین روشنایی و نورپردازی محیط و... باید صورت بگیرد
2- نیازمندی های جسمی باید تامین شود، نیازهای افراد با توجه به نوع فعالیت های ورزشی تغییر می کند مثل گرمایش و سرمایش محیط
3- پیش گیری کردن از بروز و انتشار بیماری های واگیر از طریق تامین بهداشت.
4- پیش گیری کردن از بروز سوانح و حوادث به وسیله ی تمهیدات و تجهیزات مورد نیاز.

موازین بهداشت اماکن ورزشی

هر یک از اماکن ورزشی باید یک سری از موازین بهداشتی باید اجرا شود تا بتوان آن مکان را یک محیط بهداشتی قلمداد کرد. استانداردهای که برای یک مکان ورزشی پیشنهاد می شود به صورت زیر است:

1- آب آشامیدنی که در مکان ورزشی قرار دارد باید پاک و عاری از هر گونه از آلودگی باشد.
2- با توجه به تعداد افرادی که در مکان ورزشی هستند و از توالت و دستشویی استفاده می کنند باید نظافت به طور مداوم انجام شود.
3- 3- سالن و میدان های مورد استفاده باید حتما دارای ظرفیت مشخصی باشند و از اجازه دادن به تماشاگر اضافه خودداری کنند.
4- در قسمت رختکن و اتاق مربیان و داوران حتما به اندازه کافی قفسه مجزا و نور کافی وجود داشته باشد.
نکاتی در رابطه با بهداشت سالن های ورزشی:
1- در سالن های ورزشی باید کف سالن ها همیشه خشک باشد تا از لغزندگی جلوگیری شود.
2- باید افرادی که در آن محیط قرار دارند را راهنمایی کرد تا از آلوده و کثیف کردن لوازم ورزشی و محیط ورزشی خودداری کرد.
3- در سالن های ورزشی باید حتما از تهویه مناسبی استفاده شود.
4- در محیط ورزشی باید درهای خروجی طوری ساخته شده باشد که در مواقع اضطراری بتوان محیط را سریعا ترک کرد.
5- سالن های ورزشی باید به وسایل کمک های اولیه و همچنین کپسول آتش نشانی مجهز باشد.
6- سالن های ورزشی باید به اندازه ی کافی دست شویی، حمام و رختکن برای استفاده ی افراد داشته باشد.

تعریق در ورزش

در هنگام ورزش کردن درجه حرارت بدن فعال می شود و عمل تعریق صورت می گیرد. سپس به وسیله ی ورزش کردن و فعالیت بدنی داشتن مقداری از مواد زاید بدن به صورت عرق روی پوست بدن باقی می ماند که باید حتما از سطح پوست پاک شود، پس برای رعایت بهداشت باید حتما بعد از فعالیت داشتن و تعریق استحمام کنید و بدن را با آب و صابون بشویید ولی در مصرف کردن صابون نباید زیاده روی شود چون باعث خشکی پوست می شود. حتما بعد از ورزش و تمرین کردن لباس های خود را بشویید و در معرض نور خورشید قرار دهید. پا محیط مناسبی برای رشد قارچ ها می شود. در لابه لای انگشتان پا هم محیط مناسبی برای رشد قارچ ها می باشد. توصیه می شود، بعد از ورزش کردن جوراب های خود را با آب گرم و صابون بشویید و در نور آفتاب خشک کنید.

دانستنی های بهداشتی

از کفش تنگ استفاده نکنید چون باعث تاول و میخچه می شود که برای افراد ناراحت کننده است. کفش تنگ باعث خستگی بیشتر و اشکال در راه رفتن می شود. استفاده از کفش کاملا صاف و پاشنه بلند باعث کمر درد و برای سلامتی پا ضرر دارد. بهتر است لباس هایی که انتخاب می کنید گشاد و راحت باشند، لباس های محلی و سنتی انتخاب های مناسب و خوبی هستند. باید حتما هر روز پاها و جوراب ها را شست و در مناطقی که آب و هوای مرطوب دارند لابه لای انگشتان پا را خشک کرد. بهتر است از لباس های نخی استفاده شود. بهتر است بین غذا خوردن تا خوابیدن 2 ساعت فاصله رعایت شود. در هنگام خوابیدن بدن انسان حالتی پیدا می کند که برای کار و تلاش آماده می شود در زمان خوابیدن قلب انسان کمتر می زند یعنی ضربان پایین می آید و تعداد نفس کشیدن هم کمتر می شود. استراحت کردن به این معنی نیست که کار نکنید گاهی اوقات تغییر دادن کار موجب رفع خستگی فرد می شود مثل تغییر دادن فعالیت سنگین به سبک در فعالیت های ورزشی که نوعی استراحت کردن است یا مطالعه کردن. انسان موقع خوابیدن مغزش هم استراحت می کند. در هر انسانی نیاز به خوابیدن فرق دارد، مثلا افراد پیر و کودکان به خواب بیشتری نیاز دارند.