چرا مسجد کبود افغانستان را به این نام می خوانند؟

زیبایی مبهوت کننده بنایی کبود، در زیر لگدهای طالبان!

شاید تصور اینکه افغانستان روزی پر از آرامش و جاذبه های دیدنی بوده کمی سخت باشد. جالب است بدانید افغانستان قبل از آغاز جنگ، یکی از شهر های توریست پذیر بوده و هر سال گردشگران زیادی را به سمت خود جذب می کرده است. در این مطلب قصد داریم یکی از جاذبه های دیدنی این شهر را به شما معرفی کنیم تا آخر این مقاله با ما همراه باشید. 

افسانه قمری های سفید

در میان هیاهوی این شهر، یک پارک کوچک وجود دارد که اطراف آن پر از اتومبیل، مغازه و بازارها و انبوه مردم می باشد. زمانی که وارد این پارک می شوید، دیگری خبری از صدای بوق ماشین ها نیست و تنها چیزی که می شنوید صدای خنده کودکان و قمری ها می باشد. در این پارک بیش از هزار قمری زندگی می کنند و پرواز دسته جمعی آنها توجه همه را به خودش جلب می کند. خادمان مسجد این پرندگان را از زمان ساخته‌ شدن مسجد در قرن 12 میلادی پرورش می‌داده‌اند و اکنون قمری یکی از نمادهای اصلی مسجد کبود است. بر اساس افسانه‌ها، قمری‌ها به خاطر تقدس مسجد است که کاملاً سفید هستند؛ اگر یک قمری رنگی نیز میان آن‌ها بیاید و آنجا بماند به سفیدی برف خواهد شد.  

آرامگاه حضرت علی (ع) در مسجد کبود !!!

خانه کبوتری در محوطه مسجد ساخته شده و یک جعبه بتنی بزرگ است که پنجره‌های کوچکی دارد. هر سال کبوترها در اینجا تولید مثل می کنند و بر تعدادشان افزوده می شود. یکی دیگر از زیبایی های خاص این پارک، مسجد کبود می باشد که با توجه به رنگ کبودش به این اسم نامگذاری شده است. هم چنین تمام مسیرهای پارک به مسجد می‌رسند و همه کسانی که به پارک می‌آیند حتما از آن دیدن می‌کنند. اگر قصد بازید از این مسجد را دارید باید در ورودی مجموعه مسجد و پارک، ابتدا کفش‌هایتان را تحویل بدهید. بعد از وارد شدن به فضای باستانی، احتمالا خانواده‌های را می‌بینید که بین نمازها در حیاط سنگفرشی مسجد قدم می‌زنند و برخی دیگر نیز از موزه کوچک آن بازدید می‌کنند. زیارتگاه حضرت علی در این مجموعه قرار دارد که تنها مؤمنان می‌توانند به آن وارد شوند. محلی‌ها معتقد هستند که مقبره حضرت علی، پسرعمو و داماد پیامبر اسلام در این زیارتگاه واقع شده و پیکر وی اوایل تاریخ اسلام از محل اصلی خاک‌سپاری او در نجف به اینجا منتقل شده است.

در واقع به گفته محلی ها یکی از روحانیون در رؤیایش دیده که حضرت علی به او می‌گوید مخفیانه زیر شهر باستانی بلخ دفن شده و پیکرش در غرب و در فاصله 20 کیلومتری شهر مزار شریف واقع گردیده است. آرامگاه حضرت علی توسط این روحانی در ابتدای قرن 12 میلادی کشف شد. سلطان سلجوقی آن زمان احمد سنجر، دستور داد زیارتگاهی در محل آشکار شده برای این روحانی ساخته شود که همان مسجد کبود امروزی است. این زیارتگاه از آن زمان تا به امروز دچار ویرانی های زیادی شده مثلا چنگیز خان مغول و ارتش او آن را در قرن سیزدهم میلادی تخریب کردند؛ ولی دوباره ساخته شد.

موذن مسجد کبود

زمانی که اذان گفته می شود، صدای مؤذن از یکی از چهار مناره مسجد در سرتاسر مجموعه طنین‌انداز می‌شود. قاری شیر احمد انصاری مؤذن می‌گوید، هجده سال است همانند پدرش در مسجد کبود اذان می‌گوید. در گذشته و در زمان پدر او، چهار مؤذن روی هر یک از مناره‌ها می‌ایستاده‌اند و با هماهنگی کامل و هر یک به جهتی متفاوت اذان سر می‌داده‌اند.

کاشی کاری های زیبای مسجد هر بازدیدکننده ایی را محو تماشای رنگ‌ها و طرح‌های آن می کند. در واقع این معماری بی نظیر بازدیدکننده را به جهان دیگری می برد و او فراموش می کند که این بنا فقط یک سازه آجری است.

تعمیرات مسجد کبود

یکی از افراد کارگاه خود را این‌گونه معرفی می‌کند: (من محمد شاه، رئیس کارگاه کاشی‌سازی و کاشی‌ساز اصلی مسجد کبود هستم. 24 سال است که به این کار مشغول هستم. هرگاه که کاشی‌های دیوار مسجد به نحوی خراب می‌شوند یا بازدیدکنندگان قطعاتی از کاشی‌ها را می‌کنند و با خود می‌برند، ما آن را تعمیر می‌کنیم.) او می‌گوید مسجد به نگهداری و تعمیر پیوسته نیاز دارد. متاسفانه زائران و نمازگزاران به عنوان یادگاری، کاشی‌های زیبا را از گوشه‌های مسجد می‌کنند و با خود به خانه می‌برند. البته آسیب جدی که به مسجد وارد شده به دلیل شرایط جوی می باشد. برای بازسازی مسجد فقط اهدا و نذریات زائران وجود دارد و هیچ حمایت دیگری صورت نمیگیرد. با اینکه کاشی های این مسجد از بین رفته اما هنوز هم نمای بیرونی آن، چشم بازدیدکنندگان را به خود خیره می کند.