مهمان ویژه

مهمان ویژه

روزی روزگاری در شهر کوچک و زیبایی، اشپز مهربانی زندگی میکرد. او رستوران بزرگی داشت و به خاطر غذاهای خوشمزه ایی که درست میکرد، بسیار معروف بود و از نقاط مختلف شهر برای خوردن غذا به رستوران او می امدند. یک شب که اشپز در مسیر برگشت به خانه بود، پسر بچه کوچکی را دید که گوشه ی خیابان نشسته و گریه میکند. اشپز او را به خانه اش برد. پسر ماجرای زندگی اش برای او تعریف کرد، وقتی اشپز فهمید که او خانواده ای ندارد، تصمیم گرفت که پسر را پیش خودش نگه دارد و به او اشپزی یاد بدهد.

هر روز اشپز با پسر به رستوران میرفت و به او اشپزی یاد میداد. پسر بسیار باهوش بود و زود همه چیز را یادگرفت، فقط یک مشکل داشت که خیلی شکمو بود. وقتی غذایی درست میکرد، همه غذا را خودش میخورد و اشپز همیشه از دست او عصبی میشد. سال ها گذشت و پسر بچه، اشپز بسیار خوبی شده بود و غذاهای خوشمزه ایی درست میکرد ولی هنوز هم بسیار شکمو بود و گاهی قبل از اینکه غذا را به مشتری بدهد، مقداری از آن را میخورد. یک روز اشپز به پسر گفت: امشب یک مهمان ویژه به رستوران می اید، می خواهم بهترین غذا ها را برای او درست کنی. پسر هم قبول کرد. شب شد و پسر خوراک مرغ خوشمزه ای برای مهمان اماده کرد.

ساعت از هشت شب گذشته بود و هنوز مهمان ویژه به رستوران نیومده بود و پسر هم گرسنه شد و تمام خوراک مرغ را خورد ولی بعد از یک ساعت مهمان امد و پسر نمی دانست که باید چکار کند پس به پیش او رفت و گفت: شما امشب بسیار دیر امدید و اشپز بسیار عصبی شده و منتظر است شما را ببیند و گوش های شما را ببرد. مهمان بسیار ترسید و از رستوران رفت. وقتی اشپز امد و مهمانش را در رستوران ندید از پسر علتش را پرسید و پسر گفت: او به رستوران امد ولی با خوراک مرغ فرار کرد. آشپز بسیار تعجب کرد ولی حرف پسر را باور کرد. پسر هم از اینکه اشپز ماجرا را نفهمیده، خوشحال شد ولی از آن روز به بعد سعی کرد که حواسش را بیشتر جمع کند و به غذاهایی که برای مشتری درست میکند، دست نزند.