آشنایی با منطقه آزاد چابهار و بازارچه های مرزی آن

آشنایی با منطقه آزاد چابهار و بازارچه های مرزی آن

منطقه آزاد چابهار

منطقه آزاد بازرگانی - صنعتی چابهار، با پهنه ای حدود ۱۴ هکتار، در جنوب خاوری ایران، در خاور خلیج چابهار و در کنار دریای مکران / دریای عمان قرار گرفته است.

در پیکره های ۹ گانه منطقه آزاد چابهار که برای کاربری های بازرگانی، بندرگاه، انبار، تولید در رشته های گوناگون صنعتی، به ویژه با نگاه صادراتی، ترانزیت و جابه جایی کالا، و... پیش بینی شده، امکانات و مکان های ویژه برای فعالیتهای جهانگردی و خدمات هتلداری وجود دارد.

یکی دیگر از توانمندی های جذب جهانگرد استان، که به ویژه در سال های اخیر با ایجاد منطقه آزاد تجاری چابهار توسعه بسیاری داشته است، توانایی های بازرگانی سیستان و بلوچستان است، که در همه فصل های سال، به ویژه در پاییز، زمستان و اوایل بهار، افراد زیادی را به سوی خود جذب می کند.

بازارچه های مرزی

کارشناسان و دست اندرکاران بخش بازرگانی استان، بر این باورند، که فعالیت بازارچه های مرزی بر قانونمند کردن بازرگانی و اشتغال مرزنشینان استان، نقش مؤثری داشته است.

طی سال های اخیر چهار بازارچه مرزی در سیستان و بلوچستان، در کنار مرز مشترک با کشورهای پاکستان و افغانستان راه اندازی شده است.

بر پایه داده های آماری موجود و مصوبات قانونی از هریک از این بازارچه ها، سالانه ۵ میلیون دالار کالا از کشورهای پاکستان و افغانستان وارد کشور شده و به همین اندازه کالای مجاز از ایران صادر می شود.

بازارچه مرزی میلک، در خاور شهرستان زابل، در کنار مرز ایران و افغانستان بر پایه مصوبه شورای امنیت ملی با انگیزه بازرگانی و اقتصادی بایسته به عنوان پشتوانه جذب جهانگرد، از سال ۱۳۶۸ هش، شروع به کار کرده است. علی رغم نارسایی ها و کاستی های موجود، تقویت و گسترش سنجیده این فعالیت در منطقه، علاوه بر دست آوردهای اقتصادی و بازرگانی برای منطقه، یکی از امیدهای خروج سیستان از بن بست می باشد و همه ساله هزاران ایرانگرد و جهانگرد و مردم منطقه را به سوی خود می کشاند.

بر پایه گزارش روابط عمومی راه و ترابری استان، در نوروز ۱۳۷۵ هش، حدود ۱۶۰ هزار نفر از سیستان دیدن کرده اند، که بخش قابل توجهی از آنان، در تعریف جهانگرد جای می گیرند، که این امر نیز خود بیانگر نقش بازارچه های مرزی و کانون های خرید در تحرک جمعیتی است.

بازارچه های مرزی بلوچستان، از جمله میرجاوه، پیشین و کوهک، براساس مصوبه هیأت وزیران در کنار مرز پاکستان، در شهرستان های زاهدان، سرباز و سراوان دایر گردیده اند. این بازارچه ها علاوه بر توسعه صادرات منطقه، دادوستدهای مرزی بین ساکنان دوسوی مرزو رفت و آمد اتباع دو کشور را گسترش داده و همه ساله جهانگردان، ایرانگردان و بازرگانان بسیاری را جذب می کنند.

منطقه چامپ: قلعه اش از بناهای قدیم و دو رشته قنات آباد دارد و باقی محصول آن از آب چشمه سار زراعت می شود. محصولات شتوی: غله، صیفی: شلتوک، ذرت. اشجار: نخل خرما، نارنج، لیموی ترش، انار، رز. شکار: کبک و تیهو و شکار کوهی دارد. جمعیت آن معادل پانصد خانوار است. دو مزرعه دیگر که از توابع چامپ است: مزرعه نکوچ، مزرعه کشیک. آب آنها از رود آب و محصول و غیره مانند چامپ است. جمعیت آنها دویست خانوار است. چامپ از قدیم مالیات نداشته و اکنون هم مالیات از آنها گرفته نمی شود و در کوهستان واقع شده. زمین مزروعی بسیار کم دارد. نخل و زراعت قلیلی به صعوبت عمل می آورند که قابل مالیات نیست لیکن هر وقت برای ضابط بلوچستان ضرورت لشکر حاصل آمد به محض اعلام از چامپ مرد جنگی هر قدری که از جانب ضابط اخبار شود با اسباب جنگ حاضر می شوند. هر قدر هم مدت امتداد حاصل کنند به همان جیره فقط اکتفا نموده خدمت می نمایند تا دفع دشمن و رفع گفتگو بشود. این است که آنها از مالیات دیوانی محض خدمت معاف می باشند.

منطقه بزمان: کوهی است مرتفع و شباهت به کوه دماوند دارد و ییلاق است و همیشه برف دارد. هوای دامنه اش معتدل و آبش چشمه و هفت چشمه دارد. آبش گوارا و سازگار است. محصول شتوی: غله، صیفی: جوزق، ذرت. اشجار: نخل، انار، شکار کوهی: کبک و تیهو. ملبوس مانند سایرین است. جمعیت آن معادل دویست خانوار است. قریب بیست فرسنگ تا ارک بمپور مسافت دارد و در شمال آن واقع است.