ژاپن

معرفی دو ویلای گردشگری آسیا

ویلا کپسول کی ژاپن

کیشو کروکاوا در قسمت ابتدایی حرفه خود، عضو یک گروه تأثیر گذار از معماران جوان ژاپنی به نام متابولیست ها بود. این گروه شهرها را نه به صورت عناصری نمادین و ایستا مانند پاریس و برلین و نه به صورت آرمان شهرهایی مکانیکی مانند ویل رادیوس لوکوربوزیه بلکه به صورت ارگانیسم های زنده در حال تغییر مثل توکیو می دیدند؛ این ایده بر این مبنا قرار داشت که شهرها باید در تغییرات مداوم به سر ببرند و مانند جانداران که سلول های جدیدی می سازند، شهرها نیز باید اجزای سازنده خود را بازسازی کنند. سلول های شهر همان خانه ها و آپارتمان ها یا به اصطلاح آن زمان "کپسول های زندگی" می باشند که می توانند تولید انبوه شده و به زیرساخت های پایدارتر مثل برج ها و راه ها متصل گردند. این کپسول ها هنگامی که فرسوده و غیرقابل استفاده گردیدند جایگزین می شوند.

چهار کپسول، بدون محافظ مشهودی از این قلعه بیرون زده اند که در حقیقت هر کدام با چهار پیچ ۲۵ میلیمتری از فولاد با مقاومت کششی بالا مهار شده اند. این کپسول ها به طور زمختی هم شکل و هم اندازه کانتینرهای بار کیری بوده و در واقع در کارخانه سازنده کانتینر ساخته شده اند. آنها دارای قاب های خریایی فولادی بوده و با آزبست (پنبه نسوز) پاشیده شده بر رویشان، عایق بندی شده و ضد حریق گردیده اند و با صفحات فلزی زنگ زده ای از جنس كرتن پوشیده شده اند. سه عدد از آنها دارای پنجره هایی کرد برآمدهای هستند که شبیه در ماشین لباسشویی است.

این کپسول ها در برج ناگاکین، اساسا اتاق های هتل با تختخواب ها، حمام ها و میزهای توکار بودند و در اینجا دو تا از این کپسول ها اتاق خواب هایی دارای حمام بوده. یکی آشپزخانه و چهارمی اتاق چای سنتی ژاپنی است که کاملا با حصیر های تاتامی و سقف هایی از جنس بامبو پوشیده شده است. این اتاق چای خوری مانند کپسول های اتاق خواب، دارای پنجره ای گرد می باشد ولی معنی آن در اینجا کاملا عوض شده است چرا که پنجره گرد که نور آن با صفحات مینیاتوری شوجی (درهای ریلی مشبک ژاپنی با صفحات پوششی سفید) کنترل می شود فرمی از خانه چای خوری سنتی ژاپن است.

اتاق چای خوری یکی از چهره های متعدد قدیمی خانه کپسول است؛ مثلا رو کوب های چوبی نشیمن اصلی، دودکش از جنس سنگ لاشه یا سنگفرش پر خلل و فرج پارکینگ بالای سقف. هیچ یک از این کارها در آثار دنباله روهای سبک های تک از گروه آرشیگرام و یا گروه متابولیست ها دیده نمی شد، گروهی که بعدها ایده کپسول را در بناهایی مانند ساختمان لویدز در لندن و بانک هنگ کنگ و شانگهای در هنگ کنگ پیاده کرد؛ اما کروکاوا طراحی زیرک تر و انعطاف پذیرتر از این ها بود که شیفته تفاوت های میان فرهنگ ژاپنی و غربی گردیده و آمادگی قرار دادن تحریک آمیز آن ها را در کنار یک دیگر به قدری داشت که برخی وی را یک پست مدرنسبت خطاب می کردند.

ویلا باوا سریلانکا

جفری باوا معمار این خانه را به یک «ناحیه گرای شاخص» می نامند. اگر چه در هنگامی که کنت فرامتون در اوایل دهه ۱۹۸۰ مشغول به مردمی کردن معماری بود؛ باوا در حرفه خود به تکامل رسیده و ساختمان پارلمان سریلانکا، هتل تريتون در آهونگالا و قسمت اعظم دانشگاه روهانو را تکمیل کرده بود. با این حال وی با زبان آبستره مدرنیسم اروپا نیز آشنایی کامل داشت.

خانه شخصی جفری باوا در کلمبو (وی صاحب یک ملک ییلاقی در لانوگانگا نیز بود) هر دو جنبه کار او را به طوری دقیق با هم ترکیب کرده است. در حالی که در پشت این ویلا، فضاهای یک طبقه مسقف یا بدون سقفی کشیده شده اند که مانند یک حصیر بافته شده به یک دیگر اتصال دارند و دور آن ها را یک دیوار محیطی فراگرفته است؛ چنان که گویا اثری ذاتا اروپایی با اثر دیگری که در اصل سریلانکایی است، پیوند خورده است؛ ولی این گونه طراحی از ابتدا به دست نیامده بلکه تدریج در طول دوره ای حدودا چهل ساله رشد و نمو کرده است.

در ابتدا چهار بنگلو (خانه ییلاقی) در سایت وجود داشت که در یک ردیف در طول یک کول دو ساک (کوچه بن بست) قرار گرفته اند. باوا ابتدا خانه ییلاقی شمار؛ سه را خریداری نمود و بقیه را هنگامی که تخلیه می شدند، خریداری می نمود و پلان کلی را با اضافه شدن هر خانه جدید تطبیق می داد. هنگامی که سایت تکمیل شد، او خانه اول را خراب کرده و جلوخانی جدید ساخت؛ یافتن ردپای طرح کلی بنگلوهای اولیه دشوار است.

این ویلا به سبک لوکوربوزیه، بیشتر ویژگی های لازم را داراست: یک پارکینگ (که در زمان باوا دو اتومبیل مدل قدیمی کاملا نو، اما بدون تحرک در آن قرار داشت)، یک باغچه سقفی و نیز یک باغچه سقفی دیگر بلندتر که تنها از طریق یک پله بیرونی قابل دسترسی بود که دقیقا شبیه پروژه خانه سیتروهان اثر لوکوربوزیه است. درست در پشت ویلا و تقریبا در ترازی قرار گرفته در زیر آن، یک سوئیت میهمان مستقل و کامل، فضایی در حدود یک سوم مساحت یک طبقه ساختمان را اشغال می کند. حتی این منزلگاه کوچک نیز دارای چهار حیاط یا اتاق های بدون سقف، مخصوص فضاهای نشیمن محصور خود می باشد تا بتوان به آن ها دید داشت. باوا در اواخر حرفه خود، طرز کارش را عوض کرده و خانه میهمان را به یک محل کار تبدیل کرد و طراحی را در مقیاسی کوچک تر آغاز نمود.

این مکان مکث، یک محور صلیبی ما را به قلب خانه می رساند: یک دهلیز مربع شکل با اتاق خواب اصلی در سمت راست آن و نشیمن و پذیرایی در سمت چپ و یک ایوان در روبرویمان که شبیه اتاق مطالعه مبلمان شده بوده و کاملا به طرف محوطه کنار آن باز است. تمایز میان فضاهای داخلی و خارجی عملا نامربوط است که این خود امری معقول در اقلیمی گرم و مرطوب است، هرچند برخی از اتاق ها دارای سیستم تهویه مطبوع هستند. او همچنین علاقه مند به کار گروهی با دوستان هنرمند خود بود به طور مثال: درهای این خانه کار دونالد فرند و آیزمت رحیم بود.

آشنایی با 4 جاذبه تاریخی مشهور در توکیو

پایتخت کشور ژاپن یعنی توکیو، یک شهر بزرگ، پرانرژی و یک مقصد توریستی باورنکردنی است. این شهر پرجمعیت ترین شهر جهان است. در این شهر شما قادر هستید که یک تور برای دیدن معابد داشته باشید همچنین می توانید در بزرگ‌ترین و عجیب ترین مغازه های توکیو خرید کنید. در این شهر جاهای زیادی برای دیدن و همچنین کارهای زیادی برای انجام دادن است بنابراین برنامه ریزی کردن برای اینکه در سفر به کجاها بروید و چه چیز هایی را انجام دهید می‌تواند انتخاب بسیار سخت و طاقت فرسایی باشید.

با داشتن بیش از 13 میلیون محل تفریح، در توکیو کارهای زیادی می‌توان انجام داد. روزتان را با خوردن سوشی برای صبحانه در یکی از بزرگ‌ترین مغازه های ماهی به نام Tsukiji شروع کنید و بعد از آن به دیدن مکان های دیدنی و تاریخی موزه ی ملی توکیو (Tokyo National Museum) یا موزه ی Edo-Tokyo Museum بپردازید و ساعاتی را برای بازدید از این موزه ها اختصاص دهید. وقتی که برای خرید آماده شدید به Ginza رفته هر چیزی که به دنبال آن هستید را در آنجا پیدا کنید. خرید کردن در مغازه های توکیو ساعت ها شما را به خود مشغول می کند به طوری که انتخاب برایتان بسیار سخت و تنوع به شدت زیاد می شود.

با داشتن تعداد زیادی مکان تفریحی و دیدنی انتخاب اینکه کجا بروید برایتان بسیار سخت خواهد بود، ما سعی کرده ایم فهرستی از جاهایی که در توکیو حتماً باید به آن ها سر بزنید را فراهم کنیم تا بهترین گزینه ها را برایتان آسان تر کنیم و قبل از اینکه به این شهر بزرگ سفر کنید کمی با جاذبه های آن آشنا شوید تا انتخاب برایتان راحت-تر باشد. پس با ادامه ی مطلب با ما همراه شوید.

1- ساختمان دولتی توکیو (Tokyo Metropolitan Government Building):

ممکن است که شما به این ساختمان، ساختمان دولتی شهرداری توکیو بگویید، اما مردم بومی به آن Tochō می گویند. به هر حال این ساختمان بزرگ از سه ساختمان دیگر مشتق شده است و در هرکدام از آن دولت توکیو هر روز کار می کند.

2- Akihabara

این خیابان یکی از مراکز اصلی خرید و وسایل الکترونیکی است. به خاطر وجود مغازه های بومی در تمام فصول سال، این منطقه بین گردشگران و بازدیدکنندگان بسیار محبوب است زیرا یک قسمت دیگر از فرهنگ ژاپن را برایتان به نمایش در آورده است. این خیابان به طور کل به 2 علت معروف است: 1- مغازه های لوازم الکترونیکی 2- فرهنگ اوتاکو (otaku)

3- قلعه ی امپراتوری توکیو (Tokyo Imperial Palace):

این منطقه یکی از مناطقی است که حتماً باید از آن دیدن کنید. اکثر باغ های این قلعه برای عموم رایگان هستند، این به شما اجازه می‌دهد که در این باغ ها گردش کنید و از دیدن این باغ ها و درخت های گیلاس آن نهایت لذت را ببرید.
در ماه آوریل وقتی این شکوفه های گیلاس کاملاً باز شده‌اند این منطقه به یکی از محل های اصلی برای عکاسی تبدیل می شود.

4- Sensoji Temple

این معبد یکی از هزاران معبد واقع شده در توکیو است؛ اما تنها فرقی که با بقیه دارد این است که قدیمی ترین آن-ها به شما می آید. با این تفاسیر قدمت این معبد به سال 645 برمی‌گردد و باعث شده تا این معبد 1400 سال قدمت داشته باشد. در طول جنگ جهانی دوم بیشتر این معبد از دست رفت اما بعد از اتمام جنگ قسمت های از دست رفته دوباره مرمت و بازسازی شدند و آن را به صورت اول درآوردند. همچنین این معبد برای مردم نماد شروع دوباره است. وقتی به این محل می روید هرگز فراموش نکنید که ساعاتی را در خیابان Nakamise-dōri بگذرانید. در این محل شما می توانید سوغاتی و اسنک بخرید.

همه چیز در مورد معبد آداشینو ننبوتسوجی در ژاپن

در منطقه ی آراشیاما، دو معبد معروف وجود دارد: یکی معبد آداشینو ننبوتسوجی و دیگری معبد اتاجی (Otagi). از این دو معبد راز آلود دیدن کنید تا با تاریخچه و وقایع عجیب آن آشنا شوید!
 بسیاری از مسافران بازدید خود را از آراشیاما در اطراف پل Togestsukyo، از جنوب با کوه میمون و از شمال با منطقه ی خرید جنگل بامبو سازماندهی می کنند. در نهایت به مدت نیم ساعت راه رفتن در منطقه ی ساگانو، به مناطق کمتر توریستی و تپه ای که این معبد زیبا و فوق العاده یعنی آداشینو ننبوتسوجی روی آن واقع است، می رسند. این منطقه با رنگ های زیبا و چشم نواز محیطی آرام را برای شما تداعی می کند.

 درون این معبد، مجسمه های متعددی وجود دارند که یاد آور روح مرده هستند. این معبد دارای 8000 مجسمه سنگی و خیره کننده می باشد که عکس های زیادی از آن ها منتشر شده است. معبد آداشینو ننبوتسوجی در شهر کیوتو واقع در کشور رنگارنگ ژاپن است.

هر تابستان جشنی تحت عنوان Sento Kuyo  در آداشینو برگزار می شود که به ارواح مرده ی آن جا اختصاص دارد و مردم آن جا این جشن را برای آرامش روح آن ها برپا می کنند. در این جشن مجسمه های سنگی را با شمع روشن می کنند. معبد آداشینو ننبوتسوجی که معبدی بودائی می باشد، روی یک تپه قرار دارد و کمی از منطقه توریستی و مهم و زیبای آراشیاما جدا شده است به همین دلیل گردشگر زیادی از آن بازدید نمی کند و به این ترتیب جای تعجب نیست زیرا بیشتر توریست ها از چنین مکانی با خبر نیستند. دلیل دیگر هم می تواند وجود تعداد بسیار زیاد معبد ها در کیوتو باشد. بیش از هزار و ششصد معبد در این منطقه وجود دارند. معابدی هم چون نانزن، توفوکو، هنن، گینکاکو، کینکاکوو یا معبد چیِن که اتفاقا همه ی آن ها بودائی هستند به همین خاطر خیلی از توریست ها را برای گشتن در آنجا مردد می کند.
در دوران قدیم، فقرا  فوت شدگان خود را به تپه آورده و دفن می کردند و بدن آن ها را در معرض عناصر قرار می دادند.
 سالن اصلی معبد آداشینو ی کیوتو در سال 1712 ساخته شده است که از تاریخ آن می توان به قدمت این بنا پی برد. این سالن شامل یک مجسمه ی قرون وسطایی می باشد که توسط Tankei در دوران  Kamakurai  ساخته شده است.
در فاصله ی 30 دقیقه ای از تپه ای که معبد روی آن واقع است، قبل از منطقه ی Nison مغازه و فروشگاه هایی برای خرید سوغاتی و نیاز های شما و رستوران های نودل وجود دارند که دیدن هر کدام از آن ها خالی از لطف نیست.

معرفی دو ساختمان عمومی مهم ژاپن

ساختمان میکیموتو گینزا ژاپن

توکیو، ژاپن

این ساختمان تجاری در قسمتی از گینزا در شهر توکیو برای شرکتی به نام میکیموتو شرکتی که به جواهرات مرواریدش مشهور است - طراحی شده است. یک بنای مستطیل شکل که ۱۷ متر عرض و ۱۴ متر ارتفاع دارد، 9 طبقه بالای زمین ویک طبقه زیرزمین دارد. طبقات پایین تر برای کاربرد تجاری و طبقات بالا کاربرد اداری خواهد داشت.

میکیموتو گینزا ۲، چهار بدنه باریک پیچیده شده است (روی هم تا خورده است) که سیستم سازه لوله ای شکلی را به وجود می آورد. ستون داخلی ندارد و کف طبقات سطوح فشرده ای هستند که از انه لایه مساوی و همانند تشکیل شده است.

در پروژه های پیشین، سازه و لایه های سطحی را برای بیان تجسم و ذهنیت قوی درآمیخته ایم، اما در این پروژه تلاش می کنیم که سازهای ترکیبی از بتن و صفحات فولادی ایجاد کنیم، به نحوی که بتن بین دو صفحه فولادی ریخته شود (درواقع صفحات فولادی قالب بتن ریزی هستند که خود جزئی از سازه می شوند). صفحات فولادی به ضخامت ۶ تا ۱۲ میلی متر می باشند که با چهار تراش به هم متصل شده اند و آن چه که برای مقاوم سازی سازه لازم است، در کارخانه ساخته شده و به محوطه ساختمان حمل می شود. بعد از اجرا و تنظیم صفحات روی زمین، به هم جوش داده می شوند و ۲۰۰ میلی متر بتن داخل آن ریخته می شود. در این سیستم که صفحات فولادی به عنوان قالب های قابل انبساط کششی عمل می کنند این امکان به وجود می آید که سازه بزرگ و باریکی تشکیل شود. از آن جایی که این سیستم، ساختاری با عملکرد غیر خطی دارد، بازشوها را هر جایی می توان قرار داد. (صفحات فولادی در سیستم سازه نقش قالب را ایفا می کنند که بعد از بتن ریزی باز نمی شوند و بازشوهایی با شکل انتزاعی مختلفی در آن ها به گونه ای ایجاد شده که از مقاومت به کاسته نشود).

بازشوهای این ساختمان شکل های متفاوتی به خود می گیرند که از هندسه به ظاهر کریستالی و شفافی تشکیل شده و از تقسیم شدن سطوح نما از هفت شکل مختلف ایجاد شده است. با تلفيق کردن سازه و بازشوهایی با الگوی آزاد و روان (که در یک لحظه قابلیت تغییر دارد) و ضمن به کار گیری از آستری مخصوص ساختمان هم یک حجم تلخیص شده و هم سبکی و نرمی را به نمایش می گذارد این طراحی بر مبنای یک هندسه خالص نیست و از یک سازه مطرح که خود را نمایش دهد نیز پیروی نمی کنند، بلکه یک روش تازه را در اختیار می گیرد. بدون هیچ ادعایی که طرحی در به کارگیری تجلیل ساختار تکنولوژیکی - که به نام «روش تحلیلی اصول محدود» شناخته شده است. برای اولین بار ممکن شده باشد. رفتار می کند.

برای رسیدن به نماهایی یک دست و بدون نقاط اتصال، اتصالات جوش در زمین اجرا، نرم و صاف شده است. به قطعات فولادی چند دست رنگ، از ضد زنگ تا آستر نهایی، زده می شود. در هنگام بر طرف کردن جای نقاط اتصال که معمولا در دیوارهای غیر باربر یافت می شود، خارج بنا اشکال انتزاعی مختلفی را نشان می دهد و پوشش های چند لایه نهایی در جهت حداکثر جلوه دادن استقامت سازه بنا، جنس صفحات فولادی را نمایان می کند.

شرکت دی. ای. شاوو ژاپن

ژاپن – فوکواکا

دو طبقه آخر یک آسمان خراش در میان مانهاتان محلی است برای پروژه ای که روی پدیده طرح انعکاس فضایی رنگ یا رنگ های منعکس شده کار می کند. شرکت دی.ای. شاو یک شرکت تجاری مالی است که در زمینه خرید و فروش اوراق سهام در وقفه های کوتاه زمانی فعالیت می کند. کامپیوترهای شرکت به وسیله شبکه ماهواره ای و تلفن به بازارهای مالی و تجاری متصل هستند. و تنها وقفه آن ها زمانی است که بورس توکیو بسته شده و بورس لندن باز شده باشد. یک اتاق در این مجموعه ۲۰۰ کامپیوتر کوچک دارد.

این برنامه تجاری عجیب و پیچیده با طراحی داخلی ساختمان هماهنگی نزدیکی دارد. از جمله قاب بندی و چارچوب فلزی و شیت راک با ورقه های پوششی گچی که نقاط کاملا مشخصی را دور تا دور مکعب ۳۱ فوتی فضای ورودی شکاف داده و پوشانده است. رنگ پشت یا پایین سطوح این شکاف ها به کار رفته است. نورهای طبیعی و مصنوعی، این رنگ ها در فضای اطراف دیوارها و شکاف ها می تاباند.

فضای داخلی چنان درخشان و رمزگونه با منظره های خیره کننده است که گویی از درون یک محدوده حاضر از رنگ منعکس شده به محدوده دیگر رفته و باز می گردد. وقتی پدیده انعکاس از شدت رنگ که منعکس شده، به میزان زیادی می کاهد، برای بهبود وضع، طیفی از رنگ های فلورسنت در سطوح غیر قابل رؤیت به کار می رود. که صفحه نمایشی آن با وجود آن ویژه و خاص بودن، از این جهان دور است.