تحلیل و بررسی بازی منچستر یونایتد و یوونتوس در هفته چهارم اروپا

تحلیل و بررسی بازی منچستر یونایتد و یوونتوس در هفته چهارم اروپا

بازی رفت و برگشت منچستر یونایتد مقابل بانوی پیر ایتالیا، یعنی یوونتوس دو بازی کاملا متفاوت با دو نتیجه متفاوت بود. در بازی رفت که چند هفته پیش در ورزشگاه خانگی منچستر یونایتد انجام شده بود، یوونتوس توانست بازی را با یک گل ببرد و با دست پر از خانه منچستر به ایتالیا بازگردد. در بازی برگشت اما همه چیز تغییر کرد و منچستر موفق شد در پایان بازی با دو گل سه امتیاز را از چنگ یووه بربیاید و کاری کند تا مبادا خیال بازیکنان بیانکونری از صعود راحت باشد. حالا قصد داریم که نگاهی بیندازیم به استراتژی هر دو تیم که چگونه این نتایج رقم خورد.

در ابتدا بازی اول را مرور می کنیم. در بازی اول که یووه بازی را با تک گل دیبالا برد، مهمترین مهره یوونتوس پیانیچ بود. پیانیچ شماره 6 یووه محسوب میشود واساسا کسی است که میتواند با دقت بسیار بالای خود توپ را در عرض و طول زمین به گردش در بیاورد. پیانیچ این قدرت را دارد که حین توپ گیری یوونتوسی ها، توپ را به سرعت از نقطه دفاع به نقطه حمله برساند و همین سرعت و دقت بالای اوست که باعث می شود یووه در اکثر بازی های خودش گل های زیادی را به ثمر برساند. بد نیست مروری بر بازی یووه مقابل ناپولی بکنید. در هفته های ابتدایی سری آ ایتالیا بود که  یوونتوس به مصاف ناپولی رفت. ناپولی امسال با کارلو آنچلوتی خوابهای خوبی برای خودش دیده بود و اوضاع به نحوی بود که بسیاری از طرفداران ناپلی ها با خیال خوش از شکست دادن یوونتوس سخن می گفتند.

اما یوونتوس اگر چه گل اول را هم به سرعت از ناپولی دریافت کرد، در پایان این یووه بود که بازی را برده بود. یوونتوس در بازی مقابل ناپولی کم نگذاشت و از هر راه و مسیر و زاویه ای که می شد به سمت دروازه اوسپینا شوت زد. در آن بازی بود که اهمیت پیانیچ در ترکیب یوونتوس کشف شد. پیانیچ در آن بازی نشان داد که چرا مهمترین مهره آلگری در یووه به شمار می رود و اگر این شماره 6 فوق العاده دز زمین نباشد احتمالا یووه با قدرت کنونی خودش نمی تواند بازی کند. این قضیه در شرایطی است که یوونتوس امسال ستارگانی نظیر کریس رونالدو، امره چان و ماتوئیدی را هم به ترکیب خود افزوده است اما باز هم پیانیچ است که حرف اول و آخر را در این تیم می زند.

در بازی رفت یووه مقابل منچستر، رمز موفقیت الگری در شکست دادن منچستر در خانه اش یعنی تئاتر رویاها، این بود که او با پیانیچ هم پوگبا را از زمین حذف کرده بود، هم اجازه حمله کردن به منچستری ها را نمی داد و هم این پیانیچ بود که به خوبی توپ را در اکثر نقاط زمین به گردش در می آورد و بیشتر حملات یووه را طراحی می کرد. خوزه مورینیو درآن بازی نتواسنت پیانیچ را مهار کند. او در زمین هر چه دلش خواست انجام داد و آقای مستطیل سبز شد. در آن بازی شاهد تقابل دو شماره 6 ارزشمند بودیم. پیانیچ و پول پگبا، اما این پوگبا بود که اسیر مهارت و هوش پیانیچ شد و البته باید قبول کنیم که مورینیو هم در مقابل تفکرات استراتژیکی و تاکتیکی ماکس الگری شکست را پذیرفته بود.

اما در بازی برگشت و در استادیوم خانگی بانوی پیر در شهر تورین، مورینیو راه و رسم پیروزی را از قبل تمرین کرده بود. منچستر در این بازی تلاش کرده بود تا پوگبا را اندکی آزادتر بگذارد. اگر چه شاگردان الگری باز هم مانند بازی قبل میدانستند که باید بیش از همه حواس شان به پوگبا باشد و در بیشتر دقایق بازی هم کمتر نام و نشانی از پوگبا دیدیدم، اما باز هم این ستاره جوان فرانسوی در هر لحظه ای که فرصت می یافت یا به سمت دروازه شزنی شوت می زد و یا اینکه با پاسهای قطری خود بازی سازی می کرد. پول پوگبا بعد از چند ماهی که از دوران افتش گذشت و همه منتقدان او با صدای بلند از مدیران و مورینیو خواستند تا از منچستر بیرونش کنند، اما مدتی است که پل پوگبا به دوران خوب خود نزدیک شده است و این انگیزه که او در مقابل تیم سابق خود یعنی یووه بازی می کرد هم دلیل مضاعفی شده بود تا تلاش خود را برای ارائه بازی خوب خود، بیشتر کند.

همین نکته، یعنی تقابل بازیکنان با تیم های سابق خودشان، رنگ و بوی دیگری به بازی داده بود. پوگبا مقابل یووه و کریس رونالدو هم مقابل منچستر. در طرف مقابل هم رونالدو بیش از قبل خود را در ترکیب یووه نشان داد. رونالدو در این فصل خیلی ثبات را تجربه نکرده است. او در یک بازی چند گل می زند و می رود تا مدتی بعد تا دوباره پایش به گلزنی باز شود. اما او در مقابل منچستر گویی با خود عهد کرده بود تا گل بزند. بونوچی با یک پاس بسیار زیبا و تماشایی و در عمق کریس را از سمت راست بدنش صاحب توپ کرد و رونالدو هم با ضربه ای بدون تعلل و بدون استوپ، توپ را از کنار دخیا به داخل دروازه فرستاد.

بونوچی استاد چنین پاسهایی است. او در زمان کونته در تیم ملی ایتالیا مسئول فرستادن چنین پاس هایی شده بود، در یوونتوس الگری هم همین کار را ادامه داد و در یک سالی که در میلان بازی کرد، تلاش داشت که با پاسهای بلند خود بازی سازی کند اما در اکثر مواقع موفق نمی بود. اما به هر حال او به خانه خودش برگشته است و اگر میخواهد هواداران او را به خاطر خوشحالی بعد از گل که فصل پیش مقابل یووه انجام داد، ببخشند، باید از این پاس های بلند و عمقی بیشتر بدهد. او موفق شد با بیرون پای خود رونالدو را درون محوطه جریمه منچستر صاحب توپ کند و رونالدو هم طبق معمول منتظر چنین فرصتی بود تا خودی نشان دهد.

بنابراین اگرچه رونالدو و پیانیچ در این بازی حسابی موفق ظاهر شدند و پوگبا نتوانست آن طور که دلش میخواست بازی کند، اما این آقای خاص بود که باز هم نشان داد بعنوان یک سرمربی بزرگ می تواند نتیجه بازی را تغییر دهد. مورینیو بلافاصله تاکیتیک تیم خود را برد روی ارسال های بلند و ضربات ایستگاهی و بدین نحو بود که هر دو گل منچستر از روی توپ های ضربات ایستگاهی به ثمر رسید.