نقد و بررسی کتاب بوف کور اثر صادق هدایت

بوف کور اثر صادق هدایت

صادق هدایت از نویسندگان و مترجمان معاصر است که در سال 1281 در تهران به دنیا آمد و در سال 1330 در سن چهل و نه سالگی در پاریس خودکشی کرده و از دنیا رفت. مزار او هم اکنون در پاریس قرار دارد.

صادق هدایت را یکی از پدران داستان نویسی ایران نام برده اند چرا که آثارش روشی نوین در داستان نویسی را پایه گذاری کرد و شیوه ی نوشتاری او بر بسیاری از بزرگان و نویسندگان پس از خود تاثیر گذاشت.

برخی از آثار این نویسنده عبارت اند از: رباعیات خیام، فواید گیاه خواری، زنده بگور، پروین دختر ساسان، سایه ی مغول، اصفهان نصف جهان، سه قطره خون، نیرنگستان، سایه روشن، مازیار، وغ وغ صاحاب، ترانه های خیام، بوف کور، سگ ولگرد، علویه خانم، ولنگاری، حاجی آقا، افسانه ی آفرینش، توپ مرواری و نوشته های پراکنده.

صادق هدایت برخی از آثار نویسندگان بزرگ جهان را نیز به فارسی ترجمه کرده است. از جمله ی این آثار می توان مسخ اثر فرانتس کافکا، دیوار نوشته ی ژان پل سارتر، تمشک تیغ دار اثر چخوف، کور و برادرش اثر آرتور شنیتسلر اشاره کرد. تمامی این آثار از زبان فرانسوی به زبان فارسی برگردانده شده اند. البته گفته شده است که از ویژگی های ترجمه ی صادق هدایت عدم پایبندی به متن اصلی است.

صادق هدایت به کار نقاشی نیز می پرداخته است و بعد از مرگ او برادرش جهانگیر هدایت مجموعه ای از نقاشی های او را در کتابی به نام آهوی تنها منتشر کرد.

بوف کور یکی از معروف ترین آثار صادق هدایت است. به طوری که کم تر کسی را می توان یافت که اهل مطالعه و ادبیات باشد و بوف کور را نخوانده باشد. البته چاپ این کتاب تاکنون بارها ممنوع شده است و سانسور بسیاری نیز روی آن صورت گرفته است. شاید فضای تاریک رمان ها و نوشته های صادق هدایت و توجه ویژه ی او به مرگ و برخی از عقایدش دلیل این سانسورها و ممنوعیت ها باشد.

بوف کور را شاهکار ادبیات ایران و از برجسته ترین آثار معاصر دانسته اند که به زبان های بسیاری از جمله انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و ژاپنی ترجمه شده است. منتقدان و بزرگان بسیاری به نقد این کتاب پرداخته اند و کتاب های بسیاری را نیز در این باب به چاپ رسانده اند.