آسیا|Asia، پهناورترین و پرجمعیت ترین قاره کره زمین

سرزمین منا در مکه

سرزمین منا در مکه که بعد از گذشتن از وادی محسّر آغاز می شود. حدود و مرزهای این منطقه با تابلوهای راهنما مشخص شده است. فاصله ای به طول حدود 5.3 کیلومتر و عرض تقریبی پانصد متر در میان دو کوه ممتد قرار دارد و انتهای این مسیر به مکه ختم می شود. قسمت پایانی منا، عقبه نام دارد. اینجا در واقع جایی است که یاران پیامبر (ص) در یثرب با رسول خدا صلی الله علیه و آله بیعت کردند و پیمان دوستی آنها بیعةالعقبه نام گرفت. منا در واقع جایی است که حجاج از روز دهم تا دوازدهم- و برخی از تا روز سیزدهم- در آنجا می مانند. دورترین قسمت منا به مکه وادی محسّر است که میان مزدلفه و منا قراردارد و اینجا همان جایی است که سپاه ابرهه در آن گرفتار عذاب الهی شدند.

اینکه اینجا چرا منا نام دارد به این سخن امام رضا (ع) برمی گردد که فرمود: منا را از آن جهت من می خوانند که جبرئیل به حضرت ابراهیم گفت: مَنَّ عَلَي رَبِّکَ مَا شِئْتَ ;( وسائل الشيعه، ج16، ص355) هر چه از خداوند می خواهی آرزو کن. که سپس ابراهیم از خداوند خواست تا به جای فرزندش قوچی را بفرستد تا ابراهیم آن را ذبح کند و قربانی کند که خداوند نیز آرزوی او را برآورده کرد. کار اصلی حجاج در این جا این است که ابدا جمره عقبه را در روز دهم رمی می کنند. بعد از این کار نوبت به قربانی و سپس حلق یا تقصیر می رسد. بدین گونه از حالت احرام بیرون می آیند. آنان موظف هستند که در روز یازدهم و دوازدهم هر سه جمره-اولی، ثانیه و عقبه را رمی کنند. در کنار این ها شب ها را در منا بیتوته می کنند. این اعمال در روزگار پیش از اسلام نیز در حج وجود داشته و آغازگر اینها حضرت ابراهیم (ع) بوده است. دلیل رجم کردن هم این می باشد که در حدیثی از امام صادق آمده است که شیطان در محل جمره بر ابراهیم ظاهر شده است، جبرئیل از ابراهیم خواسته تا هفت سنگ بر شیطان بزند و با کوبیدن هر سنگ تکبیر بگوید، ابراهیم نیز چنین کرده است و این تبدیل به سنت و رسمی در آیین حج شده است. (علل الشرائع، ص437)

از همان اول جمره اولی و وسطی از اطراف باز و قابل رمی بوده اند اما جمره عقبی سینه کوه بوده است و رسول خدا صلی الله علیه و آله در حالی که در سمت چپش کعبه و سمت راستش منا بوده است این کار را انجام می داده است. در گذشته و تا زمان دولت عثمانی نیز از شب قربان و دو روز بعد، جشن و سرور در منا برپای می شده است و همه جا چراغانی می شده و حال وهوای خاصی به مجموعه می داده اند.

مساله ای که در مورد منا مطرح بوده این است که آیا ساخت و ساز در آن جایز می باشد؟ در این مرود اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. پیش از دوره ی وهابی های ساختمان های زیادی در اینجا وجود داشته اند که برای مدتی تخریب گشته اند . تا اینکه شیخ عبدالله بن باز با ساختن بنای دائمی در منا مخالفت نمود. از سال 1418 چادرهای جدیدی در این جا برپا شددند. چادرهایی بسیار زیبا از جنس برزنت و غیر قابل احتراق که در طول سال نیز برچیده نمی شوند. بعلاوه اینکه همه ی راههای اصلی و فرعی سنگفرش و یا آسفالت شده اند و به این ترتیب در ایام حج این جا یک مکان مطبوع و زیبا می باشد.

چادرهای ایرانی در این قسمت نیز در نخستین بخش منا قرار دارند. اگرچه این قسمت از جمرات دور است اما از نظافت و ساکتی بیشتری برخودار است. قسمتی از منا که قربانگاههای آن باشند در گذشته در بخش ورودی به منا از سمت وادی محسّر واقع شده بود که گویا چیزی از آن در منا نبوده است. بعدها در سال 1420 هجری، قربانگاه اصلی را به مکان دیگری در فاصله ی 500 متری منا انتقال دادند که معیصم نام دارد. این جا به صورت مجهز و با تقسیم بخشهای دیگر برای حجاج کشورهای مختلف مشغول به فعالیت است. البته بخشی از قربانگاه هنوز در همان منطقه قرار دارند. این را هم اضافه کنیم که در روزهای دهم تا دوازدهم ذی حجه را ایام تشریق می نامند. این واژه به معنای خشک کردن گوشت های قربانی است که برای جلویگری از فاسد شدن آنها این کار را می کردند و در ماههای بعد از آن استفاده می شد. در کنار این قسمت ها می توانید از بازارهای مکه نیز دیدن کنید. 

صفا و مروه در مکه

صفا و مروه در مکه، نام دو کوه در جوار هم هستند که در کنار خانه ی خدا قرار گرفته اند. کوه سمت راست، "صفا" و کوه سمت چپ "مروه" نام دارد. البته که این جا در گذر زمان دستخوش تغییرات زیادی شده است چرا که تعداد بسیار زیادی حاجی نیز در اینجا حضور پیدا می کنند. فلذا ناگزیر به انجام تغییراتی در اینجا می باشد. گفته می شود که پس از اینکه آدم و حوا از بهشت رانده شدند و بر روی زمین فرود آمدند، آدم بر روی کوهی فرود آمد که صفا نام گرفت چرا که آدم برگزیده خدا (صفی الله) است و حوا "مراه" (زن) بوده و بر روی کوه دیگری فرود آمده است که مروه نام دارد. صفا و مروه برای تمام مسلمانان نام محترم و باارزشی می باشد چرا که این دو کوه از نشانه های دین خدا و سعی میان آن دو، یکی از ارکان حج بیت الله الحرام است.

کاری که در این جا در مناسک حج باید انجام داد این است که حج گزارانی که برای حج و یا عمره به مکه آمده اند، به اینجا می آیند و با تجسم کردن سعی هاجر در زمانی که برای فرزند شیرخواره ی خود به دنبال یاری رسان بود در میان این دو کوه را هفت بار می پیمایند. هدف از این هفت بار پیمودن  و آن هم در مسیری مستقیم خود به زیبایی و پسندیده بودن این کار اشاره دارد. هفت بار این مسیر را باید پیمود چرا که گفته می شود هاجر که در زمان خود به ایمان و زهد مشهور بوده است هفت بار فاصله ی میان این دو کوه را پیموده است و طلب یاری از خدا کرده است تا اینکه ملائک به درخواست وی جواب داده و از زیر پای اسماعیل آب زمزم به بیرون جوشیده است. این یکی از دلایل هفتگانه بودن این عمل می باشد. کوههای صفا و مروه تا پیش از هبوط آدم (ع) بر روی زمین پیشینه ای تاریخی دارد اما اوج شهرت این دو کوه از زمان حضرت ابراهیم به بعد می باشد. داستان هاجر و اسماعیل را عبدالله بن عباس این گونه نقل می کند که: میان مادر اسماعیل و ساره که همسر دیگر حضرت ابراهیم (ع) بود کدورت پیش آمد. ابراهیم (ع) هاجر و فرزندش را به همراه خود به مکه آورد، مشک آبی را به همراه داشتند که هاجر از آن می نوشید و فرزند خود را شیر می داد. سپس ابراهیم هاجر و  اسماعیل را در کنار خاربنی گذاشت (درختچه ای که بالاتر از منطقه چاه زمزم قرار داشت) و سوار بر اسب خود شد و به سمت بیرون مکه راهی شد، هاجر به دنبال او رفت تا منطقه کداء او را دنبال کرد بعد پرسید حال که می روی من و فرزندت را به چه کسی می سپری؟ ابراهیم (ع) فرمود: به خدا می سپارم. هاجر از گفته ی ابراهیم ابراز خوشنودی کرد و به پای خاربن برگشت، از آب داخل مشک می نوشید و به کودک خود شیر می داد تا اینکه آب داخل مشک تمام و شیر او نیز خشک شد.

اسماعیل از شدت تشنگی بی تابی و بی قراری زیادی می کرد و هاجر بسیار ترسید که نکند فرزندش در این بی آبی بمیرد. عاجز شد و نخواست مرگ فرزندش را ببیند به میان دو کوه صفا و مروه رفت. برگشت و دوباره کودک خود را عاجز و گریان دید سپس دوباره فاصله میان صفا و مروه را طی کرد و به امید یاری رسانی بود. گفته می شود او این مسیر را هفت پیموده است و سپس جبرئیل بر او نازل شده که دلیل این تضرع تو چیست و ابراهیم تو را به چه کسی سپرده؟ هاجر پاسخ داد: ابراهیم من و فرزندش را به خدا سپرده است. ندا آمد که همانا به فرد بسیار خوبی سپرده است سپس به اسماعیل اشاره کرد که نهری از کنار او جاری شده بود و به هاجر گفت: این نهر برای تمام مهمانان خدا می باشد تا از آب آن بنوشند. به زودی نیز پدر اسماعیل در اینجا برای خدا خانه ای خواهد ساخت.

به کاری که هاجر کرد و اکنون یکی از مناسک حج می باشد سعی گفته می شود. این امر به حدی مهم می باشد که اگر حاجیان به عمد آن را ترک کنند حج آنها باطل می شود. اگر کسی نیز سهوا آن را ترک کند، در صورتی که در مکه بیاد بیاورد باید آن را به جای بیاورد و اگر بعد از خروج از مکه متوجه شد که آن را انجام نداده است در صورتی که می تواند برگردد باید برگردد و سعی را انجام دهد حتی اگر امکان بازگشت برای او نیز وجود نداشت باید به دیگری بسپارد که از طرف او این کار را انجام دهد.

در قرآن کریم نیز در مورد صفا و مروه آمده است که: «إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِ أَن یَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَیْرًا فَإِنَّ اللّهَ شَاکِرٌ عَلِیمٌ». در حقیقت صفا و مروه از شعارهای خداست که یادآور او می باشد و هر کسی که به حج برود یا عمره گذارد بر او گناهی نیست که میان آن دو سعی بجای آورد و هر که افزون بر فریضه کار نیکی انجام دهد، خدا حق شناس و داناست (سوره ی بقره، آیه 158).

همانگونه که در ابتدا نیز گفته شد اینجا دستخوش تغییراتی چند شده است. محلی که امروزه مسعی در آن قرار گرفته در صدر اسلام، خانه های برخی از اهالی مکه در آن قرار داشت اما بر روی صفا و مروه هیچگونه ساختمان و پلکانی وجود نداشت تا اینکه عبدالصمد بن علی در حکومت ابوجعفر، پله های صفا و مروه را ساخت و سپس مبارک طبری در زمان حکومت مامون نخستین کسی بود که در صفا و مروه ساختمان ساخت آن را با آهک سپید و بندکشی نمود. در سال 802 بود که فرج بن برقوف و در سال 1296 سلطان عبدالحمید دوم پادشاه عثمانی این پله ها را مرمت کردند. سودون محمدی نیز دو نشانه و ستون سبز را به اینجا افزود و اطراف آن قندیل هایی برای روشنایی آویخته شد.

وضعیت امروزه ی مسعی بدین گونه است که به صورت سالنی سرپوشیده در آمده است طولی برابر 5.394 متر و عرض 20 متر دارد و چند طبقه است. ارتفاع طبقه ی اول 12 متر و ارتفاع طبقه دوم 9 متر است. روی پشت بام نیز دیوارهایی گذاشته اند و برخی در آنجا سعی می کنند. برای افراد ناتوان و معذور بر روی چرخ نیز مسیرهای خاصی جدا شده است. مسعی 16 در دارد که همه ی آنها در سمت شرقی مسجدالحرام قرار گرفته اند. در اینجا هم پله ی عادی و هم پله برقی وجود دارد. کانال هایی به عرض 5متر و ارتفاع 6.4 متر در زیر مسعی احداث شده اند که آب را به سمت برون هدایت می کند و مانع ایجاد خرابی در مسعی می شود.

در کنار جاهای دیدنی و بارز مکه، همچون خانه ی خدا، کوه و غار حراء، شعب ابیطالب و ... صفا و مروه نیز از جاهای واجب و دیدنی این شهر مکرمه است که نزد مسلمانان جهان جایگاه والایی دارد.

توصیف زیبایی شناسانه پارک فناوری مالزی

از بالا به مجموعه همانند سه پروانه سفید بزرگ است که در منطقه جنگلی روی ساختمان شیشه ای موجود ساکن شده اند. این شباهت ارگانیک به طبیعت مالزی شاید کاملا هم بی مورد نباشد، زیرا یانگ به طور مکرر به ارگانیسم های طبیعی در کتاب ها و سخنرانی های خود اشاره می کند. سیستم طراحی اقلیمی یانگ مبنی بر ارتباط درونی تمام ضوابط و جاری در روند طراحی است که، در اینجا در مجموعه ای از سنجش ها و ارزیابی ها کشف شده است. این ها شامل وابستگی های داخلی و خارجی و مجموعه ای از واکنش های انرژی غیر فعال ارزان است.

مرکزی که برای برنامه های اجتماعی با ارتباط بصری کاربران با محیط طبیعی خارج می باشد. و این با یک سطح تماما شیشه ای عریض ۱۶ متری در فضای اداری به دست می آید که فضایی کاملا باز و با نور طبیعی و دارای پتانسیل های تهویه چند جانبه ممکن می شود.

حیاط V شکل یک شیوه سازماندهی مرکزی محسوب می شود. با هر شش ورودی اصلی که از قسمت احاطه کننده داخلی آن قابل دسترسی است. این امر دید لابی های ورودی تمام شیشه ای و شفاف را به دهلیز مرکزی گیاه کاری شده ممکن می کند. همچنین راهروها و پیاده روهایی که واحدهای اداری را به هم متصل می کنند و بالکن هایی که روی نمای خارجی سایه می اندازد، فضایی باز و آزاد را تضمین می کنند.

که البته چنین چیزی از یک سایت شهری دور از انتظار است. روی هم رفته جمع آوری این ماشین دقیق ساخت اشکال با سقف های قابل گسترش پارچه ای که هم سایه می اندازند و هم تراس های روی سقف را در مقابل شرایط آب و هوایی مختلف محافظت می کنند. نوعی معماری شفاف و توام با آرامش را فراهم می کند. مجموعه ای از باغ هایی که با چادرهایی با آب نماهای مجلل و متصل وسیع و جنگل درختان و گیاهان پوشانده شده اند.

از جمله توجهات خارجی ملاحظات اکوسیستمی سایت و خصایص آن است. یانگ دریافت که سایت یک قلمرویی دست نخورده نیست و بیشتر خاک سطحی اصلی و همه گیاهان و جانوران آن از بین رفته است.

استراتژی بانگ این است که بلافاصله تنوع زیستی سایت را به عنوان چرخه حیاتی مصنوعی دوباره سازی کند. در عمل این شامل ساخت یک حاشیه با تراکم گیاهی بالا برای سایت و استفاده از گونه های درختان بومی است که به شکل یک سپر طبیعی در مقابل تسلط رفت و آمد وسایل نقلیه در جاده و سرو صدای مزاحم رشد می کنند . این خط مشی تا داخل حیاط مرکزی و بالای تراس های سقفی سایه دار و زیر سایه بان های چادری معلق ادامه می یابد. این امر پیوستگی و تداوم فضای سبزو منظر را تضمین می کند. درست مانند اینترپرایز ۴. این مجموعه یک معماری منظر مصنوع و کوشک های کوچک است.

آب هم در پیکربندی آب نماهایی که سایت را احاطه می کنند و هم در روابط مجموعه و جمع آوری از توجهات خارجی می باشد. آب های سطحی به زمین در سطح پارکینگ ماشین ها بازگشت داده می شوند و حیاط های داخلی که گیاه کاری شده اند در موقعیت این زیر زمین قرار می گیرند. تا حداکثر تهویه و نورگیری طبیعی را تضمین کنند. قابل توجه است که آب باران سقف ها جمع آوری می شود. مخصوصا آب بارانی که از سقف سایه بان ها جمع آوری می شود برای سرویس ها، شست و شو و آبیاری فضای سبز استفاده می شود. به سیستم محیطی مفید ساختمان تحت چهار سطح از تدابیر زیر ارایه می شوند:

شیوه منفعل: انرژی ارزان بدون انرژی الکترو مکانیکی. شیوه ترکیبی: تا حدی انرژی الکترومکانیکی و مقدار محدودی انرژی. شیوه کامل: سیستم فعال / انرژی ارزان. شیوه تولیدی: تولید در محل / سیستم تولید انرژی خورشیدی یا سایر موارد استراتژی یانگ به حداکثر رساندن کاربرد شیوه انرژی فعال برای به حداقل رساندن مصرف انرژی است. باقی مانده نیاز به انرژی هم توسط سه شیوه دیگر تامین می شود. علاوه بر این شبکه آب سرد سایبر جایا بر این مبنا به کار رفته که سیستم های خنک کننده محلی مصرف انرژی را از طريق تامین همه نیازهای سرمایش سایت به طور کلی کاهش دهند.

در نهایت واکنش های انرژی ارزان غیر فعال در ارتباط با آب و هوای حاره ای و بسیار گرم، از سایه، آب نما، ترکیب بندی رنگ ساختمان و جهت یابی ساختمان و هم چنین فضای سبز و منظر تشکیل می شود. روی هم رفته سایه انداختن بر روی نقاط آفتابگیر با سه چتر پروانه ای که روی ساختمان ها گسترده شده اند و مقدار دریافت انرژی خورشیدی ساختمان ها و برایند بار تهویه هوا را کاهش می دهند بر شکل طراحی غالب است. آب نماهای پیرامون ساختمان ها در پایین آوردن دمای هوا مؤثر است. رنگ ساختمان ها عموما روشن است (سایه هایی از سفید) و از این رو هیچ گرمایی جذب نمی شود.

آشنایی با پارک فناوری مالزی

امروزه پارک های فناوری نام های آشنایی هستند. مکان هایی که فعالیت های اصلی در آن ها تحقيق و پژوهش برای توسعه فناوری می باشد. پارک های فناوری محل متمرکز مجموعه از فعالیت های به هم پیوسته هستند که در صورت لزوم می توانند به پیشرفت یکدیگر کمک کنند. اندازه این پارک ها متغیر است. و جمعیتی بین ۱۰۰۰ تا ۷۰۰۰۰ نفر کارمند، و پژوهش گرو دانشجو و ... را در خود جای می دهند.

محل قرارگیری این مراکز باید به گونه ای باشد که امکان دسترسی سریع و آسان را به نقاط مختلف فراهم کند. نزدیکی به راه آهن و فرودگاه از مشخصات اصلی این پارک ها است. امکان استفاده مشترک از بناها و امکانات یکی دیگر از ویژگی های اصلی این پارک ها است.

یکی از ساختمان های اصلی و اولیه ای که در این پارک ها ساخته می شود واحدهای رشد است. شرکت های نوپا و نوبنیاد که توانایی ادامه حیات خود را ندارند می توانند از امکانات رایگان این بخش استفاده کنند. معماری ساختمان ها و محوطه این پارک مطابق با جدیدترین و پیشرفته ترین فناوری روز است و تا به نوعی در عرصه معماری نیز از فناوری بالا در این پارک ها استفاده می شود.

از دیگر ویژگی های بارز این پارک ها محیط طبیعی و نسبتا آرام آن ها است. مکانی بسیار آرام با چشم اندازهایی زیبا که فعالیت های پژوهشی را در خود جای می دهد. ارتفاع ساختمان در این پارک ها در حدود ۳ تا ۵ طبقه است و این پارک ها با تراکم کم ساخته می شوند به طوری که حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد سطح پارک ها را ساختمان و بقیه را فضای سبز تشکیل می دهد. اختصاص حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد سطح زمین این پارک ها به فضای باز حاکی از جایگاه ویژه در معماری منظر در آن هاست.

با در نظر گرفتن اهمیت معماری منظر و فضای باز و بررسی بیشتر نمونه های مختلف می توان به نتایج زیر در طراحی معماری آنها رسید. در اکثر این مراكز الگوهای آرمانی شهرسازی رعایت شده است. مسیر های جداگانه پیاده و سواره، حتی در برخی موارد مسیر های دوچرخه. دسترسی های سریع و آسان، حریم های خصوصی و امن و تامین توجه ویژه به شهرسازی اعمال می شود. در طراحی این مراکز به علت وسعت زیاد آنها دقيقة همانند شهرک ها و شهرهای جدید عمل گرديده و نکات زیر بنایی یعنی تأسیسات شهری از قبیل دفع فاضلاب و ... همچنین وجود مراکزی برای تفریح و گذراندن اوقات فراغت و عدم تمرکز بعضی عملکردها در یک منطقه کاملا لحاظ شده است.

در طراحی بافت این مراکز به خاطر فضای باز زیاد و عوارض طبیعی، مکان های قرارگیری اغلب ارگانیک بوده ولی نمونه های کاملا شبکه ای و مدولار هم در بین این مراکز می توان دید. با توجه به موارد بالا بررسی یکی از جدیدترین نمونه های این مراکز می توانند ما را در فهم عناصر اصلی و مهم و تأثیر گذار در طراحی پارک های فناوری کمک کند.

پارک فناوری tech - linx  در کشور مالزی نمونه بسیار خوبی است زیرا در این جا مطالبی در مورد ساختمان دفاتر مرکزی طراحی این پارک دقیقا مطابق با الگوهای پیشین نبوده و روش جدیدی را ارایه می کند.

پروژه Tech - Linx برای شرکت های وابسته به اینترپرایز ۴ در گونه شناسی خود پدید می آید. گونه شناسی که از نوعی شکل حیاط مرکزی پوشش یافته با واحدهای فضایی محاط کننده، محافظت شده توسط سایه بان های عظیم معلق و بال گشوده با سازهای مستقل همچون یک سقف چتر گون استفاده کرده تا آرایشی شبیه یک پردیس دانشگاهی تولید کند.

این پروژه ای شاخص و منحصر به فرد برای اداره مرکزی یک شرکت متشکل از چندین شرکت فعال در زمینه تجارت نرم افزار است کار می کنند. محل این طرح در «سایبر جایا» در مالزی است، محلی که یک طرح منظر کامل دارد.

یانگ برای پاسخ به الزامات یک ساختمان پاسخگو به محیط با بهره وری بالای انرژی به همراه سیستم های هوشمند پروژه های جامعی ارایه کرد که محیطی دلچسب و دوستانه برای کارکنان صنعت IT به دست دهد.

شکل های متنوعی استفاده شده که طرح اینترپرایز ۴ را گسترش داده و اصول آن را بسط می دهد. شکل پلان، دو مجموعه از دفاتر کار با سیستم سطوح باز به هم پیوسته را شامل می شود که با هم و به همراه دو ساختمان دیگر که با امکانات برگزاری اجلاس و کنفرانس ترکیب می شوند و برای اجاره دادن به کاربری های مختلف مناسب می باشد.

تمام مجموعه حیاط مرکزی V شکل از داخل به وسیله یک گردشگاه به هم مرتبط است و فضایی را که به صورت طبیعی تهویه می شود با انبوه درختان متراکم و جنگل مانند محدود کرده است. همین طور یک سایه بان معلق ورودی اصلی را تعریف می کنند. ساختمان ها روی یک پارکینگ قرار گرفته در زیرزمینی احداث شده که همگی به صورت طبیعی تهویه می شوند. کل فرم مجموعه توسط پوشش گیاهی وسیع و انبوهی احاطه شده و شامل تراس های بدون سقفی است که سایه بان های پارچه ای معلق روی آن ها سایه می اندازند.

فضاهای پیرامون همچنین آب نماها را شامل می شود. چهار واحد فضاهای اداری با تقسیم طبقه یا سایر تقسیمات فرعی دیگر اجازه انعطاف پذیری بالا برای اجاره را ممکن کرده و از کهنگی و منسوخ شدن جلوگیری می کنند. این قسمتی از برنامه کاری اجتماعی یانگ است که شامل یک کافه تریا با تراس های خارجی در فضای باز و یک بار است که به جنگل درختان حیاط مرکزی دید دارد. در ساختمان سومی که شکل ارگانیک دارد، بالای کافه تریا، امکانات برگزاری کنفرانس، یک تالار سخنرانی بزرگ و اتاق های سبز یا گل خانه و اتاق های کنفرانس و گفت و گو، امکانات سرگرمی که شامل یک فروشگاه و اتاق های بازی، سونا و اتاق بخار و یک مهدکودک وسیع وجود دارد که برای کارمندان با انعطاف پذیری در دسترسی به هنگام کار فراهم شده است. قابلیت اجتماعی این تدارکات به همراه تراس های وسیعی که سقف آن ها گیاه کاری شده و فضاهای عمومی محافظت شده، هم یک مرکز اجتماعی و هم فضایی برای استراحت خارج از ساعات کاری و جلسات غیررسمی را فراهم می کند.